Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 9 października 2018 r., sygn. II SA/Rz 741/18

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Elżbieta Mazur-Selwa Sędziowie WSA Piotr Godlewski WSA Paweł Zaborniak /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Opioła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2018 r. sprawy ze sprzeciwu J.S., M.S. i M.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Przedmiotem sprzeciwów A.S., M.P., M.S. oraz J.S. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (dalej: SKO lub Kolegium) z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] uchylająca decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu i przekazująca sprawę do ponownego rozpoznania.

Z akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 9 stycznia 2018 r. E.S. wystąpiła do Wójta Gminy [...] o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na nadbudowie istniejącego budynku letniskowego oraz dobudowie tarasu, zadaszonego jedną konstrukcją drewnianą dachową z budynkiem na działce nr ewid. 181/9, której jest współwłaścicielką. We wniosku podano, że nadbudowa budynku została rozpoczęta, a decyzja o warunkach zabudowy jest niezbędna do jej legalizacji.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] Wójta Gminy [...], działając na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 z późn zm. - dalej: k.p.a.) oraz art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 6, 9 i art. 6 ust. 2 pkt 1, art. 59 ust. 1, art. 60 i art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1073 z późn. zm. - dalej: u.p.z.p.) odmówił wnioskodawczyni ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla w/w inwestycji, z powodu niezgodności wnioskowanej zabudowy z cechami istniejącego zagospodarowania na obszarze analizowanym. Według ustaleń organu w obszarze poddanym analizie znajduje się zabudowa rekreacyjna MONO Tennis Camp zabudowana obiektami i urządzeniami rekreacyjnymi (korty tenisowe, ścianka wspinaczkowa, place zabaw, basen). W centralnej części zlokalizowany jest główny budynek usługowy z zapleczem gastronomicznym o szerokości ściany frontowej ok 35 m, dwukondygnacyjny, przykryty dachem dwuspadowym z główną kalenicą usytuowaną prostopadle do granicy z działką nr 193/2. W części wschodniej kompleksu rekreacyjnego zlokalizowane są parterowe, jednolicie pod względem architektonicznym zrealizowane obiekty, składające się z poszczególnych segmentów, które posiadają jednolite parametry tj. wysokość okapu, wysokość kalenic, spadki połaci dachowych oraz wykończone są takim samym materiałem. Jak ustalił organ, wnioskowana inwestycja obejmuje jeden skrajny segment wchodzący w skład połączonych ze sobą budynków rekreacyjnych stanowiących jedną całość architektoniczną. Cały obiekt zlokalizowany jest na dwóch działkach o nr ewid. 181/9 i 185/7 i składa się z 7 segmentów, które względem siebie nie są usytuowane w jednolitej linii zabudowy, lecz tworzą uskoki, a tym samym cała bryła obiektu ma rozczłonkowany charakter. Wszystkie segmenty zabudowy z wyjątkiem segmentu, którego dotyczy wniosek posiadają jedną kondygnację nadziemną, dachy jednospadowe o niewielkim kącie nachylenia i zmiennych szerokościach elewacji frontowych. Wysokości górnych krawędzi elewacji frontowych są zróżnicowane i znajdują się w przedziale od ok. 2,90 m do ok 4,50 m. Każdy segment od strony południowej posiada taras zadaszony lekką konstrukcją wykonaną z różnych materiałów. Segment objęty wnioskiem jest budynkiem dwukondygnacyjnym. Przykryty jest dachem dwuspadowym z kalenicą usytuowaną prostopadle do pozostałych segmentów o wysokości ok 6,80 m, zaś górna krawędź elewacji frontowej mierzona do okapu wynosi ok. 2,84 m.