Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 września 2018 r., sygn. II SA/Po 311/18

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2018 r. ze skargi M.A. i W. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...] Burmistrz Miasta W. ustalił na wniosek K.W. warunki zabudowy działki nr [...] położonej w W. przy ul. [...], dla inwestycji polegającej na budowie budynku usługowego (sklep z lodami).Po rozpoznaniu odwołania wniesionego przez M. i W. A. decyzją z dnia [...] 2015 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. uchyliło w całości zaskarżoną decyzję o warunkach zabudowy i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

Ponownie rozpoznając sprawę decyzją z dnia [...]. nr [...] Burmistrz Miasta W. ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu położonego w W. przy ul. G., obejmującego działkę o numerze ewidencyjnym [...], dla inwestycji polegającej na budowie budynku usługowego (sklep z lodami).

Odwołanie w sprawie wniósł uczestnik postępowania M. A.

Decyzją z dnia [...]. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. uchyliło w całości zaskarżoną decyzję o warunkach zabudowy i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, że istotne parametry nowej zabudowy, takie jak ilość kondygnacji czy powierzchnia sprzedaży, zostały określone jedynie przez podanie wartości maksymalnej, pozostawiając wartość tych parametrów uznaniu inwestora, co stanowiło naruszenie przepisu art. 54 pkt 2 w zw. z art. 64 ust. 1 w zw. z art. 64 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zw. z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponadto organ ustalił warunki zabudowy odmiennie niż wnioskowała strona, co stanowiło naruszenie zasady działania na podstawie przepisów prawa oraz zasady pogłębiania zaufania uczestników postępowania do władzy publicznej. Zwrócono również uwagę na brak w analizie szczegółowego opisu zabudowy występującej w obszarze analizowanym, uniemożliwiający organowi odwoławczemu dokonanie rzetelnej oceny, czy planowane przedsięwzięcie spełnia warunki określone w art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.