Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 lipca 2018 r., sygn. VII SA/Wa 2642/17

Inspekcja sanitarna; Ochrona zdrowia

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz, sędzia WSA Wojciech Sawczuk (spr.), Protokolant spec. Joanna Piątek-Macugowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lipca 2018 r. sprawy ze skargi T. Z. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] września 2017 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. zasądza od Głównego Inspektora Sanitarnego na rzecz skarżącej T. Z. kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I.

Na skutek zawiadomienia Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w [...] (otrzymanego dnia 12 lipca 2013 r.) [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny (dalej jako [...]PWIS) wszczął postępowanie w przedmiocie ustalenia u [...] (dalej jako Skarżąca) choroby zawodowej. Organ sporządził kartę oceny narażenia zawodowego.

Przeprowadzona ocena narażenia zawodowego wykazała, iż Skarżąca od dnia 1 lipca 1972 r. do dnia 31 sierpnia 2010 r. pracowała w pełnym wymiarze czasu pracy jako nauczyciel geografii i WOS w Liceum Ogólnokształcącym im. [...] w [...] (obecnie Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych). Dnia

1 września 2010 r. przeszła zaś na emeryturę.

W okresie od dnia 1 wrzenia 2010 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r. zatrudniona była również jako nauczyciel w tej placówce w wymiarze ½ etatu.

Zdaniem organu [...] zakończyła pracę w narażeniu na nadmierny wysiłek głosowy w dniu 1 września 2010 r., a następnie kontynuowała pracę do dnia 1 sierpnia 2011 r. w wymiarze połowy etatu, co nie wiąże się z nadmiernym wysiłkiem głosowym, a więc takim, który istotnie różni się co do wymiaru i charakteru od codziennego używania głosu przez każdego człowieka w życiu codziennym w celach komunikacji z innymi osobami. Określenie "nadmierny" - w ocenie organu - powinno być interpretowane jako istotnie większe niż przeciętne obciążenie i jest to praca w pełnym wymiarze godzin, tj. minimum 18 godzin tygodniowo.