Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 czerwca 2018 r., sygn. II SA/Łd 15/18

Ochrona środowiska

Dnia 22 czerwca 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Magdalena Sieniuć, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska, Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.), Protokolant Sekretarz sądowy Izabela Bielińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2018 roku sprawy ze skargi Z. G. i D. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania za zakończoną rekultywację w kierunku leśnym gruntów po eksploatacji złoża kruszywa naturalnego oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia [...], nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Z. G. i D. G., utrzymało w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...], znak: [...] w przedmiocie uznania za zakończoną rekultywację gruntów.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się w sposób następujący:

Starosta [...] decyzją z dnia [...], po rozpatrzeniu wniosku A S.A. w W., uznał za zakończoną rekultywację w kierunku leśnym, wykonaną w odniesieniu do gruntów przekształconych wskutek działalności górniczej polegającej na eksploatacji złóż kruszywa naturalnego "A", na terenie działek nr: 380/1, 381, 382, 383, 384, 385, 386, 387, 388, 389, 390/1, 390/2, 391, 392, 393, 394, 395, 397 i 398 o łącznej powierzchni 18,5 ha w miejscowości K.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał art. 4 pkt 16, 17 i 18, art. 20 ust. 1 i 4, art. 22 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1161; dalej: "u.o.g.r.l.") oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.; dalej: "k.p.a.").

Kwestionując powyższą decyzję odwołanie wnieśli Z. G. i D. G. Odwołujący się podnieśli, że zaskarżona decyzja została oparta na nieprawdziwych przesłankach, z rażącym naruszeniem prawa i zasad współżycia społecznego, a także z naruszeniem ich "dóbr materialnych". Wskazali, że jako właściciele gruntu objętego rekultywacją na bieżąco składali uwagi i zastrzeżenia co do kierunku, zakresu i sposobu rekultywacji wyrobiska, jednakże na żadnym etapie nie zostały one uwzględnione. Przytoczyli fragment decyzji Starosty [...] [...] z dnia [...], znak: [...], z której wywiedli, że przedmiotowe wyrobisko powinno być zasypane w sposób umożliwiający pierwotne wykorzystanie gruntu. Ponadto powołali się na okoliczności mające - ich zdaniem - świadczyć o nieprawidłowym wykonaniu i niezakończeniu rekultywacji, takie jak: przekroczenie w toku ,,prowadzenia prac wykopaliskowych" głębokości wykopu dopuszczonej w stosownych pozwoleniach, przystąpienie do rekultywacji jeszcze przed wydaniem wzmiankowanej decyzji czy użycie do likwidacji wyrobiska materiałów, których zastosowanie było sprzeczne z treścią wydanych w tym zakresie decyzji. Następnie strony wniosły o zwrócenie się do Marszałka Województwa [...] o przeprowadzenie szczegółowej kontroli wykonanej rekultywacji, obejmującej dokonanie niezbędnych odwiertów. Zakwestionowali też skuteczność oświadczenia złożonego przez przedstawiciela A S.A. o wyrażeniu zgody na pielęgnację upraw leśnych przez najbliższe 3 lata.