Wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 czerwca 2018 r., sygn. II SA/Kr 633/18
Inne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa Sędziowie : WSA Mirosław Bator WSA Magda Froncisz (spr.) Protokolant : starszy sekretarz sądowy Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Nr XLVII.536.2018 Rady Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna z dnia 28 lutego 2018 r. w sprawie określenie sposobu gospodarowania mieniem komunalnym w zakresie ustalenia limitu drewna wielkowymiarowego, średniowymiarowego z lasów Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna w 2018 r, stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości
Uzasadnienie
Wojewoda Małopolski pismem z dnia 11 kwietnia 2018 r. wniósł za pośrednictwem Rady Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie dnia 19.04.2018 r. skargę na uchwałę Nr XLVII.536.2018 Rady Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna z dnia 28 lutego 2018 r. w sprawie określenia sposobu gospodarowania mieniem komunalnym w zakresie ustalenia limitu drewna wielkowymiarowego, średniowymiarowego z lasów Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna w 2018 r., wnosząc o stwierdzenie nieważności w całości wyżej wskazanej uchwały oraz o zwrot kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu skargi strona skarżąca wskazała, że na sesji w dniu 28 lutego 2018 r. Rada Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna, na podstawie art. 18 ust. 1 i ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, dalej u.s.g., podjęła uchwałę Nr XLVII.536.2018 w sprawie określenia sposobu gospodarowania mieniem komunalnym w zakresie ustalenia limitu drewna wielkowymiarowego średniowymiarowego z lasów Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna w 2018 r. Przedmiotowa uchwała wpłynęła do oceny nadzorczej Wojewody Małopolskiego w dniu 8 marca 2018 r.
Następnie strona skarżąca przytaczając przepis art. 18 ust. 1 i ust. 2 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym wskazała, że regulacja ta wprowadza ogólną zasadę wyłącznej właściwości rady gminy w zakresie podejmowania uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu. Przepis ten, zdaniem strony skarżącej, należy zestawić z wprowadzonymi w dalszej części ustawy regulacjami dotyczącymi kompetencji organu wykonawczego.