Postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 7 czerwca 2018 r., sygn. I SO/Gl 2/18

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Machcińska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu K.K. od postanowienia starszego referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach z dnia 26 kwietnia 2018 r. w sprawie dotyczącej decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...], nr [...] w przedmiocie ulg płatniczych - odmowy umorzenia zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę postanawia utrzymać w mocy powyższe postanowienie starszego referendarza sądowego.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2018 r. starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach odmówił K.K. przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Nastąpiło to po rozpoznaniu wniosku datowanego na 6 marca 2018 r. a złożonego przed wniesieniem skargi, która po wpływie została zarejestrowana pod sygn. akt I SA/Gl 378/18.

W motywach swego rozstrzygnięcia referendarz odnotował, że przedstawiony materiał źródłowy, pomimo swej obszerności, nie zawiera wszystkich dokumentów, o które zwrócono się do wnioskodawcy w wezwaniu do uzupełnienia danych wniosku, a poza tym jego analiza pozwala na uznanie możliwości poniesienia kosztów sądowych w tej i drugiej równolegle prowadzonej sprawie (o sygn. akt I SA/Gl 377/18). Jako mankament przedłożonej dokumentacji ocenił przede wszystkim ograniczenie się przez wnioskodawcę do złożenia niczym nie popartego oświadczenia o zamknięciu własnych rachunków bankowych (mimo iż w wezwaniu wyraźnie wskazano na konieczność udokumentowania tej okoliczności). W tym kontekście zwrócił również uwagę na posłużenie się w niektórych aspektach dokumentami dawnymi, nie pozwalającymi na poznanie obecnego stanu rzeczy, co odniósł w szczególności do wyciągów ze wspomnianych już rachunków bankowych oraz dokumentacji mającej wskazywać wysokość niespłaconej wnioskodawcy należności za usługi wykonane w ramach prowadzonej niegdyś działalności gospodarczej. Pogląd o faktycznej możności uiszczenia wpisów od skarg uzasadnił natomiast odwołaniem się do aktualnego stanu rachunków bankowych małżonki skarżącego, wskazując, że istnienie rozdzielności majątkowej nie zwalnia małżonków z wzajemnej pomocy, która wnioskodawcy (jak sam przyznał) jest zresztą udzielana (m. in. w zakresie obejmującym pokrycie kosztów zastępstwa procesowego).