Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 maja 2018 r., sygn. IV SA/Wr 125/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Mirosława Rozbicka - Ostrowska Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Protokolant starszy inspektor sądowy Jolanta Pociejowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 15 maja 2018 r. sprawy ze skargi M. C., reprezentowanego przez opiekuna prawnego E. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku stałego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 8 listopada 2017 r., który wpłynął do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. tego samego dnia, skarżący M. C. działający przez swojego opiekuna prawnego E. C. wystąpił o przedłużenie wypłaty zasiłku stałego. Uzasadniając swoje żądanie skarżący wskazywał na okoliczność, iż jest osobą pełnoletnią, całkowicie ubezwłasnowolnioną, legitymującą się znacznym stopniem niepełnosprawności, a po opuszczeniu szpitala [...] w miejscowości S. nadal samodzielnie gospodarującą. Podkreślał jednocześnie, iż po powrocie do domu rodzinnego zamieszkuje w osobnym pomieszczeniu i samotnie prowadzi gospodarstwo domowe.

Po rozpatrzeniu wniosku skarżącego decyzją z dnia [...] grudnia 2017 r. Zastępca Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. działająca z upoważnienia Burmistrza Miasta L. odmówiła przyznania zasiłku stałego dla M. C. od 8 listopada 2017 r.

W uzasadnieniu przedmiotowego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji wyjaśnił, iż skarżącemu wnioskowane świadczenie z pomocy społecznej nie przysługuje, ponieważ miesięczny dochód na osobę w jego rodzinie (1.048,48 złotych) jest wyższy od kryterium dochodowego (514,00 złotych) warunkującego przyznanie zasiłku stałego. Organ ten wskazał ponadto, iż skarżący jako osoba całkowicie ubezwłasnowolniona jest pozbawiona zdolności do czynności prawnych, a konsekwencji nie może ona w sposób samodzielny gospodarować. Powyższe wynika także z ratio ustanowienia dla skarżącego opieki w osobie ojca E. C., który zobowiązał się tym samym do sprawowania pieczy nad skarżącym oraz składnikami jego majątku. W decyzji tej podkreślono również, że skarżący jest osobą chorą, wymagającą pomocy w codziennym funkcjonowaniu, niezdolną do samodzielnego kierowania swoim postępowaniem oraz podejmowania racjonalnych decyzji połączonych z wzięciem za nie pełnej odpowiedzialności. W ocenie organu pierwszej instancji wszystkie powyżej wymienione okoliczności świadczą o niemożności prowadzenia przez skarżącego odrębnego gospodarstwa, co implikuje wniosek o konieczności jego pozostawania we wspólnym gospodarstwie domowym z rodzicami i niespełnieniu tym samym przesłanek do przyznania zasiłku stałego.