Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 maja 2018 r., sygn. IV SA/Gl 215/18

Oświata

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędzia WSA Renata Siudyka (spr.), Protokolant Referent-stażysta Damian Szczurowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2018 r. sprawy ze skargi Miasta R. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przekazania majątku [...] w R. [...] w R. 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego; 2. zasądza od Wojewody Śląskiego na rzecz Miasta R. kwotę 780 zł (słownie: siedemset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] nr [...] wydanym na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 446 ze. zm.- dalej "u.s.g."). Wojewoda Śląski stwierdził nieważność uchwały Nr [.. .] Rady Miasta R. z dnia [...] w sprawie przekazania majątku Gimnazjum nr[...] im. [...] w R., w całości, jako niezgodnej z art. 7 Konstytucji RP w związku z art. 12 ust. 3 i ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1870 ze zm.).

W uzasadnieniu aktu organ nadzoru wyjaśnił, że zakwestionowaną uchwałą Rada Miasta postanowiła o przekazaniu mienia dotychczasowego Gimnazjum nr[...] im. [...] w R. Szkole Podstawowej nr [...] im. [...] w R. (§ 1 uchwały). Unormowaniami § 2 uchwały Rada przesądziła, że również wszystkie zobowiązania i należności tego Gimnazjum stają się zobowiązaniami i należnościami Szkoły Podstawowej . Jako podstawę prawną przedmiotowej uchwały wskazano art. 12 ust. 2, 3 i 5 ustawy o finansach publicznych oraz art. 129 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 60 ze zm.). Wojewoda Śląski wskazał, że przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych stanowi, iż jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe. Przepis art. 12 ust. 3 zdanie pierwsze tej ustawy określa, że likwidując jednostkę budżetową organ, o którym mowa w ust. 1, określa przeznaczenie mienia znajdującego się w zarządzie tej jednostki, z zastrzeżeniem ust. 7. Z kolei stosownie do treści art. 12 ust. 5 ww. ustawy - przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do łączenia jednostek budżetowych. Zdaniem organu nadzoru uchwała powyższa nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa, gdyż stan faktyczny objęty uchwałą nie odpowiada sytuacji określonej we wskazanych w jej podstawie prawnej unormowaniach. W ocenie organu nadzoru, stosownie do treści przepisu art. 129 ust. 1 pkt 2 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo oświatowe, dotychczasowe gimnazjum można włączyć do ośmioletniej szkoły podstawowej, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo oświatowe. Tak więc jednostka oświatowa wskazana w uchwale (dotychczasowe Gimnazjum) nie ulega likwidacji, ani też łączeniu w trybie przepisów ustawy - o finansach publicznych. W związku ze zmianami ustroju szkolnego następuje jedynie reorganizacja tej placówki - która nie skutkuje formalną zmianą jej bytu finansowego. Rada Miasta wypowiadając się w sprawie określenia przeznaczenia mienia jednostki oświatowej - dotychczasowego Gimnazjum, jego zobowiązań i należności, wykroczyła zatem poza ramy swoich kompetencji określonych w ustawie o samorządzie gminnym oraz ustawie o finansach publicznych i podjęła uchwałę bez podstawy prawnej, co stoi w sprzeczności z art. 7 Konstytucji RP. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, organy władzy publicznej mogą działać jedynie na podstawie i w granicach przyznanych im uprawnień. Powyższy przepis zawiera normę zakazującą domniemywania kompetencji organu i tym samym nakazuje, by wszelkie działania organu władzy publicznej były oparte na wyraźnie określonej normie kompetencyjnej. Nie ulega wątpliwości, że organem takim jest rada gminy, a zatem wszelkie jej działania muszą znaleźć oparcie w konkretnych regulacjach prawnych, przyznających jej określone kompetencje, których winna ściśle się trzymać. Oznacza to, że każde działanie rady gminy musi mieć konkretną podstawę prawną upoważniającą ją do tego, czyli upoważnienie, którego granic nie może przekraczać. Działanie organu władzy publicznej bez wyraźnej podstawy prawnej, bądź też z przekroczeniem wyrażonego w niej umocowania do dokonania określonych czynności, nie może zostać uznane za legalne.