Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 maja 2018 r., sygn. I SA/Gl 252/17

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędziowie WSA Beata Machcińska, Teresa Randak, Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2018 r. sprawy ze skargi A S.A. w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 16.965 (szesnaście tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 233 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2015.613 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania A’ S.A. w K., obecnie A S.A. w B., dalej strona, podatnik lub Spółka, od decyzji Burmistrza R. (dalej organ podatkowy) z dnia [...] r. znak [...] określającej Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwocie [...] zł, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (daje SKO lub Kolegium) utrzymało w mocy decyzję organu podatkowego.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia SKO wskazało, że decyzją organu podatkowego z dnia 2 grudnia 2014 r. określono Spółce sporne zobowiązanie podatkowe, zaś rozpatrując odwołanie od tej decyzji Kolegium uchyliło ją i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania. Kolejną decyzją z dnia 14 października 2016 r., skarżoną w sprawie, organ podatkowy określił przedmiotowe zobowiązanie w tej samej kwocie co poprzednio. Od decyzji tej Spółka wniosła odwołanie zarzucając naruszenie przepisów postępowania i prawa materialnego.

SKO wyjaśniło, że w sprawie termin biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego został przerwany wskutek zastosowania środka egzekucyjnego w postaci zajęcia wierzytelności jeszcze w 2014 r. Następnie podało, że sporną w sprawie była kwestia opodatkowania "budowli"- poszczególnych elementów składowych środków trwałych z rodzaju 200 KŚT, znajdujących się w podziemnych wyrobiskach górniczych. SKO stwierdziło, że przedmiotem opodatkowania były wyłącznie obudowy wyrobisk górniczych, rurociągi różnego przeznaczenia, kable energetyczne, linie kolejowe, które stanowią części składowe środków trwałych rodzaju 200 KŚT, bądź też są to samodzielne budowle umiejscowione pod ziemią. Kolegium uznało za prawidłową opinię biegłych dotyczącą wartości przedmiotów opodatkowania opisując kwalifikacje i uprawnienia tych osób do sporządzenia takiej opinii.