Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 kwietnia 2018 r., sygn. I SA/Ol 184/18

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Podatkowe postępowanie

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski ( sprawozdawca ) sędzia WSA Jolanta Strumiłło Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2018r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011r. oddala skargę

Uzasadnienie

M.L. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", którą uchylono decyzję Naczelnika Urzędu Celno - Skarbowego z "[...]" określającą zobowiązanie z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. od uzyskanych przez skarżącą dochodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółce mającej osobowość prawną, w wysokości 1.806.480 zł.

W związku z uchyleniem tego rozstrzygnięcia i przekazaniem sprawy na podstawie art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jedn. tekst Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), do ponownego rozpatrzenia, Dyrektor IAS stwierdził, że organ I instancji nie wyjaśnił w pełni stanu faktycznego, przy czym uchybień tych nie można było usunąć w trybie postępowania uzupełniającego na podstawie art. 229 Ordynacji podatkowej.

Wskazując na treść art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 7, art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) i ust. 2, art. 30b ust. 1 i ust. 2 pkt 4 oraz art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), dalej jako: "u.p.d.o.f., organ odwoławczy uznał, że przychód podatniczki za 2011 r. z tytułu sprzedaży udziałów powstał z upływem każdego z umówionych terminów zapłaty poszczególnych rat składających się na cenę sprzedaży. W myśl bowiem umowy zbycia udziałów z dnia 24 października 2011 r., łączna cena w kwocie 10.120.000 zł podlegała zapłacie w poszczególnych ratach w latach 2011-2022 w sposób opisany szczegółowo w § 12 aktu notarialnego, jak również na stronach od 7 do 8 decyzji odwoławczej. Błędne było tym samym przekonanie strony i organu I instancji, że należny przychód 2011 r., w myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.o.f., stanowiła cała cena sprzedaży wynikająca z umowy, w kwocie 10.120.000 zł. Dokonując wykładni pojęcia "przychód należny", organ zwrócił uwagę, że zdarzenie powodujące powstanie przychodu zalicza się do kategorii czynności cywilnoprawnych, a więc zasadne jest odwołanie się do przepisów prawa cywilnego w celu ustalenia kiedy świadczenie stało się należne. Mając to na względzie, powołał m.in. art. 476 w zw. z art. 455 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (jedn. tekst Dz. U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.). W ocenie Dyrektora IAS, "przychodem należnym" w rozumieniu w art. 17 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. jest taki przychód, który znajduje odzwierciedlenie w wymagalnej wierzytelności. Oznacza to, że w momencie gdy podatnik uzyskuje roszczenie żądania zapłaty, a tym samym dochodzenia wierzytelności przed sądem powszechnym, to taka wierzytelność jako wymagalna staje się przychodem należnym w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f.. Zdaniem organu, pomimo nowelizacji tego przepisu, przedstawiona wyżej ocena ma odniesienie również do stanu prawnego obowiązującego przed dniem 1 stycznia 2016 r.. Uwzględniając zatem, że cena sprzedaży udziałów, zgodnie z postanowieniami § 12 umowy, jest płatna w ratach obejmujących lata 2011-2022, strona uzyska przychód odpowiednio z upływem terminów płatności poszczególnych rat w kolejnych latach, co powinien uwzględnić organ I instancji w toku ponownego rozpatrywania sprawy. W konsekwencji, wobec zapisów § 12 pkt 1 umowy zbycia udziałów, stanowiących o zapłacie części ceny sprzedaży stanowiącej równowartość części zadłużenia strony wobec Banku wynoszącego 825.000 CHF, zgodnie z harmonogramem spłat przedstawionym przez Bank, organ I instancji powinien uzupełnić materiał dowodowy o harmonogram spłat do umowy kredytowej z dnia "[...]", nr "[...]".

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00