Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 marca 2018 r., sygn. III SA/Lu 613/17

Drogi publiczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędziowie: WSA Jerzy Drwal, WSA Iwona Tchórzewska (sprawozdawca), Protokolant: Asystent sędziego Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 22 marca 2018 r. sprawy ze skargi T. S. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie przeniesienia decyzji zezwalającej na zajecie pasa drogowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2017 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] czerwca 2017 r., [...] o przeniesieniu decyzji zezwalającej na zajęcie pasa drogowego.

Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie sprawy.

Decyzją z dnia [...] września 2015 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 40 ust. 1, ust. 2 pkt 2, ust. 3, 5, 11, 13 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, Wójt Gminy [...] zezwolił A., prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą "[...]", na zajęcie pasa drogowego oznaczonej w decyzji drogi gminnej w celu wybudowania i umieszczenia telekomunikacyjnego przyłącza światłowodowego, ustalając jednocześnie opłatę za zajęcie pasa drogowego w celu prowadzenia robót w pasie drogowym oraz roczną opłatę za umieszczenie w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanej z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego i nakładając obowiązek uiszczenia ustalonych opłat.

Pismem z dnia 31 marca 2017 r. [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w [...] wniosła o przeniesienie w drodze decyzji, na podstawie art. 40e ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, praw i obowiązków wynikających z powyższej decyzji z dnia [...] września 2015 r. na rzecz podmiotu będącego nabywcą infrastruktury. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że spółka [...] przejęła od A. prawa do infrastruktury telekomunikacyjnej.