Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 23 marca 2018 r., sygn. II SA/Kr 223/18

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel Sędziowie : WSA Jacek Bursa WSA Tadeusz Kiełkowski (spr.) Protokolant : Katarzyna Krawczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2018 r. sprawy ze skargi M. G. i D. Ż. na uchwałę Nr XC/2361/17 Rady Miasta Krakowa z dnia 6 grudnia 2017 r. zmieniającą uchwałę Nr CXV/1547/10 w sprawie utworzenia parku kulturowego pod nazwą Park Kulturowy Stare Miasto postanawia: I. skargę odrzucić, II. zwrócić skarżącym M. G. i D. Ż. solidarnie kwotę [...]zł (słownie: trzysta złotych) tytułem uiszczonego wpisu od skargi.

Uzasadnienie

Rada Miasta Krakowa w dniu 6 grudnia 2017 r. podjęła uchwałę Nr XC/2361/17 zmieniającą uchwałę Nr CXV/1547/10 w sprawie utworzenia parku kulturowego pod nazwą Park Kulturowy Stare Miasto. Jako podstawę prawną uchwały wskazano art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1875) oraz art. 16 i art. 17 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2014 r. poz.1446, z 2015 r. poz. 397, poz. 774 i poz. 1505, z 2016 r. poz. 1330, 1887 i 1948, z 2017 r. poz. 60, 1086 i 1595). Uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego z 2017 r. poz. 8844.

Pismem z dnia 15 stycznia 2018 r. M. G. i D.Z. wnieśli skargę do na powyższą uchwałę Rady Miasta Krakowa do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Skarżący zaskarżyli tę uchwałę w całości i zarzucili jej: 1) naruszenie art. 17 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2017 r. poz. 2187 ze zm.) oraz art. 94 Konstytucji RP poprzez przekroczenie granic upoważnienia ustawowego, polegające na wprowadzeniu uchwałą rady gminy ograniczenia w korzystaniu z dróg publicznych znajdujących się na obszarze Parku Kulturowego Stare Miasto oraz zmiany organizacji ruchu na drogach publicznych znajdujących się na obszarze Parku Kulturowego Stare Miasto; 2) naruszenie art. 22 i art. 32 Konstytucji RP w zw. z art. 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r., poz. 2168) poprzez nierówne traktowanie przedsiębiorców świadczących usługi polegające na przewozie osób na obszarze Parku Kulturowego Stare Miasto, nieuzasadnione zróżnicowanie ich sytuacji prawnej i ograniczenie swobody prowadzenia działalności gospodarczej. Skarżący, powołując się na art. 94 w związku z art. 101 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, wnieśli o stwierdzenie nieważności zaskarżanej uchwały, ewentualnie o stwierdzenie jej niezgodności z prawem oraz - na podstawie art. 200 i nast. p.p.s.a. - o zasądzenie na rzecz skarżących kosztów postępowania, w tym ewentualnych kosztów zastępstwa procesowego, według norm prawem przepisanych.