Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 lutego 2018 r., sygn. I SA/Wr 943/17

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Barbara Ciołek (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Piotr Kieres, sędzia WSA Kamila Paszowska-Wojnar, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 22 lutego 2018 r. sprawy ze skargi A.G. i A.G. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznanie za bezzasadną skargi na czynność egzekucyjną w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A.G i A.G (dalej: zobowiązani, skarżący, strona skarżąca) jest postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] (nr [...]) wydane w przedmiocie skargi na czynność egzekucyjną w postaci zajęcia nieruchomości.

Jak wynika z zaskarżonego postanowienia oraz z akt sprawy, Naczelnik Urzędu Skarbowego w N.R. (będący jednocześnie wierzycielem i organem egzekucyjnym) prowadzi wobec A.G. i A.G. postępowanie egzekucyjne z tytułu zaległości w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe na przestrzeni lat 2006 i 2007. Podstawę tego postępowania stanowią tytuły wykonawcze o numerach: [...], [...], [...], [...] i [...].

Poprzednio prowadzone wobec zobowiązanych postępowanie egzekucyjne co do tego samego obowiązku (a którego podstawę stanowiły tytuły wykonawcze o numerach: [...], [...], [...], [...], [...]) zostało umorzone w związku z bezskutecznością egzekucji.

Do ponownego wdrożenia postępowania egzekucyjnego doszło na skutek uwzględnienia przez Sąd Okręgowy w Ś. skargi pauliańskiej jaką wniósł Naczelnik Urzędu Skarbowego w N.R., domagając się uznania za bezskuteczne wobec Skarbu Państwa rozporządzeń prawami do nieruchomości położonej w N.R., przy ul. [...], dla której Sąd Rejonowy w K VII Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w N.R. prowadzi księgę wieczystą o nr [...].

Żądanie Naczelnika Urzędu Skarbowego dotyczyło uznania za bezskuteczną umowy darowizny na mocy której małżonkowie - A.A.G darowali swoim dzieciom (D.G i S.G.) udziały po ½ we współwłasności nieruchomości objętej księgą wieczystą nr [...] oraz umowy sprzedaży udziału ½ we współwłasności tej nieruchomości, zawartej pomiędzy S.G a L.G..