Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. III SA/Wa 1383/17

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Matylda Arnold - Rogiewicz, sędzia WSA Agnieszka Olesińska, Protokolant referent Michał Strzałkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2018 r. sprawy ze skargi D. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz D. C. kwotę 3671 zł (słownie: trzy tysiące sześćset siedemdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie akt sprawy przyjął następujący stan faktyczny; Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. (dalej jako "Dyrektor UKS", "DUKS", "organ pierwszej instancji"), w dniu 18 lipca 2016r. wszczął wobec D. C., (dalej jako "Skarżący", "Strona") postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. od dochodów z tytułu kapitałów pieniężnych. W toku prowadzonego postępowania organ pierwszej instancji ustalił, że w dniu 28 sierpnia 2009 r. zawarta została umowa pożyczki w kwocie 700.000 zł pomiędzy Skarżącym jako udziałowcem spółki z o. o. "Ś. O." a Spółką Ś. O. Sp. z o. o. (dalej jako "Spółka", "Pożyczkodawca"). Zgodnie z treścią umowy, pożyczka miała być przekazana Skarżącemu przelewem na rachunek bankowy do dnia 31 grudnia 2009 r., oprocentowanie pożyczki miało wynosić 5% w skali roku, a termin zwrotu kwoty pożyczki strony ustaliły na dzień 29 sierpnia 2012 r. z możliwością przedłużenia terminu spłaty. W dniu 9 lipca 2010 r. odbyło się Walne Zgromadzenie Wspólników spółki z o.o. "Ś. O.". Z protokołu z Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Wspólników Ś. O. Sp. z o. o. wynikało, że Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie wyraziło zgodę na utworzenie przez Spółkę 22.000 udziałów o wartości nominalnej 50 zł każdy udział, o łącznej wartości 1.100.000 zł i wyraziło zgodę na objęcie i pokrycie ich wkładem niepieniężnym w postaci wierzytelności pieniężnej w wysokości 1.100.000 zł, stanowiącej wierzytelności przysługujące dotychczasowym wspólnikom od Spółki. Strony umowy potwierdziły, że wierzytelności objęte konwersją na udziały istnieją i przysługują wierzycielom, nie są obciążone żadnymi prawami osób trzecich oraz nie są przedawnione. W wyniku konwersji wierzytelności na udziały dotychczasowi wspólnicy oświadczyli, że obejmują nowo utworzone udziały w kapitale zakładowym spółki, w tym Skarżący obejmuje 4.400 udziałów o łącznej wartości 220.000 zł. DUKS stwierdził, że objęte przez Skarżącego udziały w Spółce (4.400 udziałów o łącznej wartości 220.000 zł) w zamian za wkład niepieniężny, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu osiągniętych przychodów z kapitałów pieniężnych. W związku z powyższym organ pierwszej instancji na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7, art. 17 ust. 1 pkt 9, art. 22 ust. 1e pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14. poz. 176 z późn. zm. - dalej jako "u.p.d.o.f."), decyzją z dnia [...] września 2016 r., określił Skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. od dochodów z tytułu kapitałów pieniężnych w kwocie 41.800 zł.