Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 lutego 2018 r., sygn. II SA/Gd 530/17
1. Hipoteza art. 143 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami obejmuje również sytuacje, w których zaangażowanie środków publicznych na poczet wybudowanych urządzeń infrastruktury technicznej nastąpiło wskutek realizacji przez inwestora prywatnego roszczenia o przejęcie wybudowanego przez niego urządzenia infrastruktury technicznej. Poprzestanie bowiem jedynie na językowym rozumieniu przepisu art. 143 ust. 1 i obejmowanie zakresem zastosowania tej normy wyłącznie sytuacji, w których gmina faktycznie "wybuduje" urządzenia infrastruktury technicznej, a tym samym pozbawianie gminy prawa do ustalania opłaty adiacenckiej w sytuacjach odwrotnych, jest niewystarczające i sprzeciwiałoby się wynikom wykładni systemowej i celowościowej tego przepisu. Przepis art. 143 ust. 1 i nast. Należy intepretować w powiązaniu z pozostałymi przepisami obowiązującymi w systemie prawa, tj. art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, art. 31 ust. 1 i ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz art. 49 § 2 kodeksu cywilnego. Dopiero wszystkie te regulacje interpretowane łącznie współkształtują treść art. 143 ust. 1 prowadząc do wniosku, że racjonalny ustawodawca przewidując możliwość przejęcia przez gminę już wybudowanych przez osoby prywatne urządzeń infrastruktury technicznej, w tym służących do doprowadzania lub odprowadzania płynów, nie mógł poza zakresem zastosowania art. 143 i nast. pozostawić stanów faktycznych, które nie odpowiadają słownikowemu rozumieniu terminu "wybudowanie" urządzeń infrastruktury, ale z którymi wiąże się sfinansowanie wybudowania tych urządzeń.
2. W sytuacji, gdy stworzenie warunków do podłączenia nieruchomości do sieci, w rozumieniu art. 145 ust. 1 w zw. z art. 148b ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nastąpiło wcześniej niż zaangażowanie środków publicznych, dopiero udział tych środków w budowie urządzeń infrastruktury, zaktualizował uprawnienie gminy do ustalenia opłaty adiacenckiej a więc stworzenie tych warunków następuje wraz z powstaniem zobowiązania gminy do zapłaty wynagrodzenia za przejętą na własność sieć wodociągową, co ma miejsce w dacie uprawomocnienia się wyroku Sądu, nakazującego gminie złożenie oświadczenia woli o nabyciu na własność sieci wodociągowej z przyłączami od inwestora, za zapłatą wynagrodzenia.