Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 grudnia 2017 r., sygn. IV SA/Po 966/17

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Stankowski (spr.) Sędziowie WSA Izabela Bąk-Marciniak WSA Józef Maleszewski Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi W.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...], 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącej W. P. kwotę 997 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 10 lipca 2017 r., nr [...], Burmistrz K. na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 59 ust. 1 i art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073 z późn. zm., dalej: "u.p.z.p.") oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postepowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 z późn. zm., dalej: "k.p.a.") ustalił na rzecz K. M. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych z uwarunkowaniami określonymi w załączniku nr [...] i liniami rozgraniczającymi teren inwestycji wyznaczonymi na załączniku nr [...].

W uzasadnieniu organ I instancji podał, że K. M. wystąpiła początkowo o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego i gospodarczo-garażowego. Następnie zmodyfikowała powyższe żądanie i wniosła o ustalenie warunków zabudowy dla przedmiotowego przedsięwzięcia. W toku postępowania strony wyraziły sprzeciw wobec legalizacji budynków, wskazując na problem zacienienia podwórza i części mieszkania, brak prawa własności do całego terenu objętego wnioskiem oraz fakt, że rozważana legalizacja nie dotyczy wszystkich budynków wskazanych we wniosku. Burmistrz K. zauważył następnie, że kilkakrotnie wydawał już decyzję pozytywne dla inwestora, który były uchylane w administracyjnym toku instancji. Przystępując do ponownego rozpoznawania sprawy, organ I instancji zwrócił się do Archiwum Państwowego w K. w celu ustalenia, czy zgromadzone są tam akta sprawy dotyczące udzielenia pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego z dnia 2 maja 1983 r. W odpowiedzi uzyskano oświadczenie o braku takiej dokumentacji w zbiorach archiwalnych. Sporządzono zatem ponownie analizę urbanistyczną, a następnie uzupełniono ją zgodnie ze wskazaniami Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Zrealizowana inwestycja w ocenie organu I instancji wpisuje się w istniejącą zabudowę śródmiejską. Przedsięwzięcie to zlokalizowane jest na terenie o funkcji mieszkalnej. W obszarze analizowanym występuje zabudowa usługowa oświaty i wychowania, zabudowa usługowo-handlowa, zabudowa administracyjna i zabudowa mieszkaniowa, a także zabudowa gospodarczo-garażowa jako uzupełniająca. Gabaryty i formy istniejących obiektów architektonicznych są zróżnicowane. W trakcie postępowania dokonano także uzgodnienia z Wojewódzkim Urzędem Ochrony Zabytków w P. - Delegatura w K. oraz z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad - Oddział w P..