Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 listopada 2017 r., sygn. I SA/Wr 718/17

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Sędziowie; sędzia WSA Kamila Paszowska-Wojnar, sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant: starszy sekretarz sądowy Aleksandra Połaczewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 października 2017 r. sprawy ze skargi A S.A. w B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] maja 2017 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 rok. . oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...].05.2017 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...].11.2013 r. (nr [...]), określającą A S.A. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2008 r. w wysokości 1.697.158 zł.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ustalił, że w roku 2008 (oraz w latach następnych) spółka A uzyskiwała przychody z realizacji usług polegających na budowie dróg, które były przedmiotem krótko- i długoterminowych umów o roboty budowlane.

Według organu, spółka na dzień 31.12.2008 r. nie dokonała inwentaryzacji nie zakończonych zadań drogą spisu z natury, jak też nie przedłożyła innych dokumentów, na podstawie których możliwe byłoby ustalenie robót w toku według ich stanu na dzień 31.12.2008 r., w celu ustalenia kosztów, które nie miały związku z osiągniętymi w roku 2008 przychodami. Tym samym również nie dokonała bezpośredniego przyporządkowania poniesionych w 2008 r. kosztów do uzyskanych w tym okresie przychodów.

Ustalono przy tym , że w zakresie realizacji kontraktów długoterminowych strona w poszczególnych okresach wystawiała częściowe faktury sprzedaży (przejściowe świadectwa płatności), zaś wartość wykazaną w fakturach zaliczała do przychodów podatkowych w roku wystawienia faktury. W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodu, spółka dokonywała ich bezpośredniego przyporządkowania do danego kontraktu, przy czym do kosztów uzyskania przychodów danego roku zaliczała jedynie poniesione wydatki narastająco do wysokości uzyskanych przychodów narastająco. W przypadku kiedy poniesione wydatki dotyczące konkretnego zadania liczone narastająco przekraczały w danym okresie uzyskane przychody liczone narastająco, spółka dla celów podatkowych wyłączała statystycznie z kosztów uzyskania przychodów tę część kosztów bezpośrednich, które przewyższały wartość uzyskanych przychodów, uznając je jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów na dzień 31.12.2008 r.