Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 listopada 2017 r., sygn. VII SAB/Wa 31/17

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 listopada 2017 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Starostę [...] w sprawie wydania pozwolenia na budowę [...] oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez [...] Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] jest bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Starostę [...] zainicjowanego wnioskiem Spółki w sprawie wydania pozwolenia na budowę [...].

W skardze skarżąca wniosła o:

1) zobowiązanie Starosty [...] do rozpatrzenia wniosku o wydanie pozwolenia na budowę [...], w terminie 14 dni od otrzymania odpisu wyroku wraz ze stwierdzeniem jego prawomocności;

2) stwierdzenie, że bezczynność Starosty [...] nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa,

3) zasądzenie od organu na rzecz skarżącej sumy pieniężnej w kwocie 2.000 zł,

4) zasądzenie od Starosty [...] na rzecz skarżącej wszelkich kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu skargi skarżąca podniosła, że zgodnie z art. 35 ust. 6 Prawa budowlanego, organ winien był zakończyć postępowanie w terminie 65 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę. Tymczasem Starosta przystąpił do załatwienia wniosku, po czym w dniu [...] września 2016 r. wydał postanowienie o zawieszeniu postępowania, na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., nie mając ku temu podstaw.

Skarżąca Spółka wskazała nadto, że przyczyną powstrzymania się organu od załatwienia sprawy jest stwierdzenie przez WSA w Warszawie wyrokiem z 17 lutego 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 1880/14 nieważności uchwały nr [...] Rady Gminy i Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2011 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu [...]". Wyrok ten jest nieprawomocny, z uwagi na zaskarżenie go kasacyjnie. Spółka dodała, że powyższe nie mogło w efekcie stanowić podstawy zawieszenia postępowania w sprawie.