Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 12 października 2017 r., sygn. II SA/Sz 813/17

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski,, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 października 2017 r. sprawy ze skargi P. W. na postanowienie Wojewody Z. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Starosta [...] postanowieniem z dnia [...] r.

nr [...], na podstawie art. 119 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.

o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r., poz. 599 ze zm.-dalej u.p.e.a.) nałożył na P. W. i L. K. wspólników podmiotu o nazwie [...] grzywnę w kwocie [...]zł w celu przymuszenia oraz wezwał do wykonania obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym nr [...] i [...] z dnia [...] r. wystawionym przez Starostę K. w terminie 7 dni pod rygorem orzeczenia wykonania zastępczego.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że zobowiązani (tj. P. W. i L. K.) pomimo obowiązków wynikających z art. 29 ust. 1 pkt 12 i art. 30 ustawy Prawo budowlane nie zastosowali się do tych przepisówi nie usunęli tymczasowego obiektu budowlanego postawionego na okres 120 dni liczonego od dnia [...] r. - ogródka gastronomicznego w postaci drewnianej wiaty pokrytej plandeką usytuowanego w miejscowości S.. Nadto organ podniósł, że ustalając wysokość grzywny brał pod uwagę skuteczność nakładanej grzywny dla realizacji obowiązku ustawowego. Obiekt, którego dotyczy postępowanie wykorzystywany jest do prowadzenia działalności gospodarczej, dlatego też ustalenie grzywny w wysokości niższej niż maksymalna (tj. [...] zł) mogłoby nie doprowadzić do realizacji obowiązku, w sytuacji gdyby pokrycie grzywny było dla strony bardziej ekonomicznie opłacalne niż rozebranie obiektu lub przeniesienie w inne miejsce.

W zażaleniu na powyższe postanowienie P. W. zarzucił naruszenie art. 2 § 1 pkt 10 w zw. z art. 3 § 1 w zw. z art. 119 § 1 u.p.e.a. i art. 7 § 2 u.p.e.a poprzez błędnie ich zastosowanie i wymierzenie grzywny w sytuacji gdy, zobowiązani w dniu 1 października 2016 r. usunęli tymczasowy obiekt budowlany, a tym samym spełnili ciążący na nich obowiązek usunięcia obiektu budowlanego oraz wniósł o przesłuchanie świadka - M. L., na okoliczność: wykonania ww. obowiązku o charakterze niepieniężnym, przekazania przez zobowiązanych rozebranej wiaty nowemu dzierżawcy, braku przesłanek do wszczęcia w stosunku do zobowiązanych postępowania egzekucyjnego. Nadto wskazał, że oświadczenie