Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 października 2017 r., sygn. II SA/Ol 720/17

Pomoc społeczna

Dnia 19 października 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2017 roku sprawy ze skargi S. S. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Wojewoda, działając na podstawie art. 10 ust. 7 pkt 2, art. 71 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1065) oraz art. 138 § 1pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257, dalej jako: k.p.a.), po rozpatrzeniu odwołania S. S. od decyzji Starosty z dnia "[...]", w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 21 lipca 2017 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Zakwestionowana decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.

Decyzją z dnia "[...]" Starosta orzekł o uznaniu S. S. za osobę bezrobotną z dniem 21 lipca 2017 r. i jednocześnie odmówił mu przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 21 lipca 2017 r. W uzasadnieniu wskazano, że z przedstawionych dokumentów wynika, iż w okresie 6 miesięcy przed

zarejestrowaniem w PUP w "[...]" rozwiązał stosunek pracy na mocy porozumienia stron. Zgodnie z art. 75 ust. 2 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zasiłek w takim przypadku przysługuje bezrobotnemu po upływie 90 dni od dnia zarejestrowania.

W odwołaniu od tej decyzji S. S. podniósł, że odmowa przyznania mu zasiłku dla bezrobotnych od dnia 21 lipca 2017 r. jest krzywdząca. Wyjaśnił, że stosunek pracy zmuszony był rozwiązać z uwagi na konieczność sprawowania opieki nad chorą matką, nie zaś z braku chęci do pracy. W związku z powyższym pobierał specjalny zasiłek opiekuńczy do dnia 15 lipca 2017 r., tj. do dnia śmierci matki. Uważa, że okres zatrudnienia trwał nieprzerwanie do chwili śmierci matki, gdyż specjalny zasiłek opiekuńczy zalicza się do form zatrudnienia.