Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 października 2017 r., sygn. II SA/Łd 612/17

Administracyjne postępowanie; Zabytki

Dnia 26 października 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Sieniuć (spr.), Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski, , Protokolant Starszy sekretarz sądowy Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2017 roku sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o umorzeniu postępowania administracyjnego oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., po rozpatrzeniu wniosku Prokuratora Prokuratury Okręgowej w P. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymało w mocy decyzję Kolegium z dnia [...]. nr [...].

Jak wynika z akt sprawy, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją dnia [...], działając na podstawie art. 157 § 1 i art.158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.; przywoływanej dalej jako: "k.p.a."), odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] z dnia [...]. znak: [...] o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie umieszczenia znaku informacyjnego na zabytku nieruchomym: Zespół A, spichlerz, stajnia, zajazd (gorzelnia), 1 poł XIX, pocz. XX, znajdujący się w miejscowości B., pow. O., wpisany do rejestru nr [...] z dnia 30 maja 1972 r. w zakresie, w którym strona jest właścicielem spichlerza, stajni.

Kolegium, motywując podjęte rozstrzygnięcie, wskazało, że podstawę prawną decyzji Starosty [...] stanowiły przepisy art. 105 § 1 k.p.a. w związku z art. 61 § 2 k.p.a. i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r., poz. 1446 ze zm. przywoływanej dalej jako: "u.o.z."). W uzasadnieniu decyzji Starosta wskazał, że w toku postępowania wszczętego na podstawie art. 61 § 2 k.p.a. dwukrotnie zwrócił się do właściciela przedmiotowego zabytku nieruchomego o wyrażenie bądź niewyrażenie zgody na prowadzenie postępowania. Z uwagi na brak zgody właściciela zabytku na prowadzenie postępowania, postępowanie podlegało umorzeniu. Decyzję skierowano do Prokuratora Rejonowego w O. oraz właściciela zabytku W. S.