Wyrok WSA w Krakowie z dnia 11 października 2017 r., sygn. II SA/Kr 1036/17

Prawo miejscowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędziowie: NSA Anna Szkodzińska WSA Agnieszka Nawara-Dubiel (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2017 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego [...] w K. na uchwałę nr XXX/335/2017 Rady Miejskiej w Krzeszowicach z dnia 30 marca 2017 r. w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobieganiu bezdomności zwierząt na terenie gminy Krzeszowice w 2017 r." skargę oddala.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy dla [...] w Krakowie wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Gminy Krzeszowice z dnia 30 marca 2017 r., nr XXX/335/2017 w przedmiocie określenia Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy Krzeszowice w 2017 r. w zakresie obejmującym treść § 6 Programu dotyczącego całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt.

Zaskarżonej uchwale zarzucono rażące naruszenie przepisów prawa materialnego a to art. 11a ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r. poz. 856) poprzez niewskazanie, pomimo takiego obowiązku ustawowego, konkretnego lekarza weterynarii zapewniającego całodobową opiekę weterynaryjną w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt.

Na podstawie tego zarzutu wniesiono o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w zaskarżonym zakresie.

W uzasadnieniu skargi przypomniano, że zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego. Organ podejmując uchwałę w przedmiocie Programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami i zapobiegania bezdomności zwierząt nie może pominąć żadnego z elementów wskazanych w art. 11a ust. 2 i ust. 5 u.o.z. Jest on zobowiązany do wyczerpania zakresu upoważnienia ustawowego przez uregulowanie wszystkich kwestii uznanych przez ustawodawcę za istotne, a uregulowanie to musi być dokonane w sposób kompleksowy, a zarazem precyzyjnie i konkretnie. Niewypełnienie tego obowiązku musi skutkować stwierdzeniem istotnego naruszenia prawa, powodującego nienależytą ochronę zwierząt, a w konsekwencji prowadzić do uznania nieważności całości uchwały. Ta bowiem musi zawierać wszystkie elementy wskazane w ustawie. (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 września 2016 r., II SA/Kr 398/16). Jak każdy akt prawa miejscowego uchwała taka nie może również wykraczać poza ustawowo wyznaczoną prawodawcy lokalnemu kompetencję, w tym zwłaszcza ingerować w sferę praw i obowiązków obywateli lub innych podmiotów, (por. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 maja 2016 r., II SA/Kr 221/16).