Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 13 września 2017 r., sygn. II SA/Bd 984/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędziowie sędzia WSA Joanna Brzezińska sędzia WSA Anna Klotz Protokolant starszy asystent sędziego Agnieszka Jagiełłowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2017 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Bd 984/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] 2016 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpoznaniu wniosku M. C., odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] 2011 r. (znak [...]). W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że wydając decyzję oparł się na zgromadzonych w prawie dokumentach, uznając je za wiarygodne i cechujące się mocą dowodową. Podkreślił, że prawdziwość ani rzetelność powyższych dokumentów nie była w toku postępowania kwestionowana. Kolegium za strony postępowania uznało wnioskodawczynię, której nieruchomość znajduje się obszarze oddziaływania inwestycji, inwestorów - D. C. i A. S. oraz inne podmioty, będące właścicielami nieruchomości położonych w obszarze oddziaływania inwestycji. Ustalając strony postępowania Kolegium oparło się na obszarze oddziaływania wynikającym z raportu oddziaływania na środowisko oraz na piśmie inwestora z dnia [...] 2016 r. Odnosząc się do przesłanek nieważnościowych, organ wskazał, że kwestionowana decyzja nie została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości (przesłanka do stwierdzenia nieważności określona w art. 156 §1 pkt 1 k.p.a.), teren objęty wnioskiem znajduje się w T., zatem Prezydent Miasta [...] był organem właściwym miejscowo w sprawie. Badając kwestionowaną decyzję pod kątem przesłanki określonej w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. - wydanie decyzji bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, SKO zwróciło uwagę, że pominięcie wnioskodawczyni w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy nie może być alternatywnie rozważane w postępowaniu wznowieniowym i nieważnościowym. Tym samym nie można uznać by powyższa okoliczność wskazywała na to, że doszło do rażącego naruszenia przepisów art. 6, 7, 8, 9 i 10 k.p.a., a także 28 k.p.a. uzasadniającego stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta [...]. Kolegium uznało też, że nie można uwzględnić argumentów wnioskodawczyni, że inwestycja, która powstała na podstawie nadzorowanej decyzji ma negatywny wpływ na korzystanie z okolicznych nieruchomości. Stwierdziło bowiem, że kwestia ta nie mogła być w ogóle badana w niniejszej sprawie, w której organ nie był uprawniony do badania wpływu inwestycji na środowisko czy tez badania zgodności powstałej inwestycji z wydaną decyzją. Kolegium nie podzieliło również zarzutów wnioskodawczyni, że nadzorowana decyzja jest niezgodna ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta [...], wskazując, że treść studium nie może stanowić podstawy dla ustalania warunków zabudowy.