Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. I SA/Kr 174/17

Podatek od nieruchomości

|Sygn. akt I SA/Kr 174/17 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 29 czerwca 2017 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Wiesław Kuśnierz, Sędziowie: WSA Paweł Dąbek, WSA Piotr Głowacki (spr.), Protokolant: Katarzyna Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2017 r., sprawy ze skargi Fundacji [...] "W" w likwidacji w K., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 9 grudnia 2016 r. Nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu podatku od nieruchomości za okres od lutego do listopada 2012 r., , - skargę oddala -,

Uzasadnienie

UZASADNIENIE.

Prezydent Miasta K. decyzją z dnia 11 czerwca 2016 r. znak [...] odmówił Fundacji na Rzecz R. S. T. i R. "W.-S." w likwidacji umorzenia zaległości z tytułu podatku od nieruchomości za miesiące od lutego do listopada 2012 r. w łącznej kwocie należności głównej 22.461,70 zł i odsetek za zwłokę, które na dzień 17 marca 2014 r. wynosiły 4.479,00zł.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji opisał przebieg postępowania oraz wskazał ustalone okoliczności faktyczne sprawy. Wyjaśniono, że podatnik jest fundacją wpisaną do Rejestru przedsiębiorców. Fundacja na Rzecz R. S., T. i R. "W.-S." została ustanowiona aktem notarialnym Rep. A. [...] z dnia 2 października 1990 r. i działa na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach, ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, aktów wydanych na jej podstawie oraz statutu. Zgodnie z zapisami statutu podatnik realizuje swoje cele poprzez gromadzenie środków finansowych i zasobów materialnych oraz prowadzenie działalności gospodarczej dla pozyskania środków na realizację celów statutowych. W związku z wyczerpaniem majątku Zgromadzenie Fundacji w dniu 21 grudnia 2011 r. podjęło uchwałę w sprawie jej likwidacji. Fundacja nie posiada majątku ruchomego, była użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonych w K. (działka nr [...] o powierzchni 2598 m i działka nr [...] o powierzchni 7058 m2), na których posadowione są dwa budynki magazynowe o powierzchni 874,10 m2 każdy. Na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych powierzchnie magazynowe były dzierżawione podmiotom, które prowadziły tam działalność gospodarczą, a część magazynu użyczono nieodpłatnie W. K. S. W. z przeznaczeniem na urządzenie stanowisk do treningu zawodników sekcji strzeleckiej. Aktem notarialnym z dnia 30.11.2012r. Rep. A nr [...] rozwiązano umowę użytkowania wieczystego w odniesieniu do w/w. działek. Jednocześnie nastąpiło nieodpłatnie przekazanie budynków magazynowych na rzecz Skarbu Państwa. Organ I instancji stwierdził, że przedłożone dokumenty wskazują, iż od 2010 r. wnioskodawca odnotowuje same straty. Poza zaległością z tytułu podatku od nieruchomości Fundacja posiada zadłużenie m. in. wobec Banku P., kontrahentów, pracowników oraz Urzędu Skarbowego. Fundacja nie posiada żadnego mienia, ani środków finansowych, a opłaty związane z likwidacją regulowane są z prywatnych pieniędzy likwidatora, który nie pobiera żadnego wynagrodzenia. Organ przyjął, iż wniosek Fundacji o ulgę podatkową winien być rozpatrywany w trybie art. 67a § 1 pkt 3 i art. 67b § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej tj. z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r., Nr 59, 404 z późn. zm.). W dniu 27 maja 2016 r. Podatnik złożył dokumenty wymagane przepisami o pomocy publicznej oraz określił rodzaj wnioskowanej pomocy jako pomoc de minimis. Podkreślono, że udzielenie przewidzianej w art. 67 b § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej pomocy de minimis ma charakter uznaniowy i zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych wymaga ustalenia przez organ podatkowy, że pomoc ta jest uzasadniona ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, a więc że spełnione są przesłanki określone w art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej. W ocenie organu I instancji powołane przez Fundację argumenty przemawiają za uznaniem, że w sprawie wystąpiła przesłanka ważnego interesu podatnika. Jednakże Prezydent Miasta K., działając na zasadzie uznania administracyjnego, postanowił negatywnie rozpatrzyć wniosek dotyczący całkowitego umorzenia zaległości z tytułu podatku od nieruchomości. Organ podatkowy nie stwierdził istnienia okoliczności, które uzasadniałyby udzielenie ulgi tak szczególnej i wyjątkowej, jaką jest umorzenie. Podkreślono, że w razie przeprowadzenia bezskutecznej egzekucji z majątku Fundacji, stosownie do art. 116a Ordynacji podatkowej: "za zaległości podatkowe innych osób prawnych (m.in. fundacji) niż wymienione w art. 116, odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie organów zarządzających tymi osobami". Dlatego zdaniem organu umorzenie zaległości przed wykorzystaniem tej możliwości wykonania zobowiązania byłoby przedwczesne i sprzeczne z interesem publicznym. Oceniając wniosek organ I instancji odniósł się również do przesłanki interesu publicznego, rozumianej jako dyrektywa postępowania, nakazująca mieć na uwadze respektowanie wartości wspólnych dla całego społeczeństwa lub danej społeczności lokalnej, takich jak: sprawiedliwość, bezpieczeństwo, zaufanie obywateli do organów władzy publicznej, sprawność działania aparatu państwowego itp. W ocenie organu wszelkiego rodzaju ulgi stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, zatem powinny być stosowane w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Podkreślono, że Fundacja zawierając umowę użytkowania wieczystego świadomie przyjęła na siebie obowiązki związane z utrzymaniem nieruchomości, w tym również winna zabezpieczyć środki na pokrycie wszystkich zobowiązań wobec Gminy, m.in. podatku od nieruchomości. Co istotne, Fundacja wykorzystywała nieruchomość niezgodnie z warunkami określonymi w umowie użytkowania wieczystego z dnia 3 września 1996r., bowiem została zobowiązana do korzystania z niej na cele statutowe Fundacji, a nie związane z prowadzeniem działalności zarobkowej. Prowadząc taką działalność podatnik nie może oczekiwać, iż zostanie uwolniony od powszechnego obowiązku podatkowego. Stawiałoby to podatnika w pozycji uprzywilejowanej wobec tych, którzy pomimo trudności finansowych, regulują należności, chociażby w systemach ratalnych. Ponadto organ uznał, że nie potwierdzony został zarzut dotyczący opieszałości w przejęciu nieruchomości przez Skarb Państwa, co miałoby bezpośrednio przyczynić się do powstania zaległości z tytułu podatku od nieruchomości w okresie objętym wnioskiem o ulgę, bowiem to działania Fundacji, a nie jak wskazał podatnik - Prezydenta Miasta K., spowodowały wydłużenie procedury przejęcia nieruchomości.