Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 maja 2017 r., sygn. I SA/Wr 225/17

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant: starszy specjalista Małgorzata Jakubiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2017 r. sprawy ze skargi Gminy A na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy oprocentowania kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za miesiące: styczeń i luty 2016 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia [...] października 2016 r. sygnatura [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 500 (pięćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 19.08.2016r Gmina C. złożyła Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w L. wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń i luty 2016 r., a wraz z nim - odpowiednie korekty deklaracji VAT-7.

W uzasadnieniu żądania Gmina powołała się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (w skrócie - "TSUE") z dnia 29.09.2015 r. w sprawie C-276/14 (Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów), jak również uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26.10.2015 r. w sprawie o sygn. I FPS 4/15 i wywiodła, że zarówno gminne jednostki budżetowe jak i gminne zakłady budżetowe nie stanowią odrębnych od Gminy podatników podatku od towarów, co uzasadniało konieczność scentralizowania dotychczasowych rozliczeń w zakresie tego podatku i objęcie korektami deklaracji VAT-7 danych sumarycznych Gminy C. i jej jednostek budżetowych. Podniesiono, że w poprzednich latach Gmina realizowała inwestycje, jakie po ich zakończeniu były przekazywane do podległych jednostek budżetowych, które w jej imieniu i na jej rzecz oraz na bazie jej majątku realizowały działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, w wyniku czego Gmina pozbawiona była możliwości odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego generowanego przez wymienione jednostki budżetowe. Obecne scentralizowanie rozliczeń przywraca prawo Gminy do uwzględnienia po jej stronie kwot podatku naliczonego, w następstwie czego za wyżej wskazane okresy powstały kwoty nadwyżek podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy.