Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 maja 2017 r., sygn. III SA/Wa 1593/16

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Sędziowie sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (sprawozdawca), sędzia WSA Agnieszka Olesińska, Protokolant referent Piotr Niewiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2017 r. sprawy ze skargi I. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 1 lutego 2016 r. nr IPPP1/4512-1166/15-2/RK w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżąca I. S.A. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") zwróciła się z wnioskiem z 16 listopada 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania cesji wierzytelności własnych.

We wniosku przedstawiła następujący stan faktyczny:

Skarżąca jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje m.in. usługi w zakresie dostarczania telewizji płatnej, jak również Internetu.

Co do zasady, jej usługi są realizowane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów), niemniej jednak, możliwe są też sytuacje, kiedy usługi są świadczone na rzecz podatników VAT (przedsiębiorców). Podmioty te (zarówno konsumenci, jak i przedsiębiorcy) zobowiązane są do wnoszenia opłat za usługi świadczone przez Spółkę (w większości przypadków, opłaty są obciążone polskim VAT, zaś Wnioskodawca uwzględnia VAT należny od usług i świadczonych na rzecz konsumentów i przedsiębiorców w swoich rozliczeniach podatkowych (uwzględniony w opłatach należnych od konsumentów i przedsiębiorców). W związku z naliczeniem tych opłat, po stronie Wnioskodawcy powstaje wierzytelność z tytułu świadczenia usług w stosunku do klientów (konsumentów i przedsiębiorców).

Zdarzają się jednak sytuacje, w których klienci Wnioskodawcy nie wnoszą (w terminie) opłat należnych i Wnioskodawcy z tytułu świadczonych usług na rzecz tych klientów (co znaczy, że wierzytelność z tytułu świadczenia usług nie jest regulowana i staje się tzw., złym długiem). W takiej sytuacji, z ekonomicznego punktu widzenia, po stronie Wnioskodawcy pojawia się konieczność sfinansowania VAT należnego od tych usług (uwzględnionego w opłatach, które nie zostały uregulowane przez klientów).