Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. I SA/Ol 36/17

Podatek akcyzowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca) sędzia WSA Przemysław Krzykowski Protokolant stażysta Agnieszka Kunkel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej) z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym oraz opłaty paliwowej za luty 2011r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 1663 (tysiąc sześćset sześćdziesiąt trzy) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]", określającą M.P. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym oraz opłatę paliwową za luty 2011 r..

Z przedstawionego w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji stanu faktycznego sprawy wynika, że M.P. od 15 maja 1999 r. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest uprawa rolna połączona z chowem i hodowlą zwierząt. W lutym 2011 r. w ramach prowadzonej działalności zaewidencjonował wystawioną przez Spółkę A z siedzibą w W. fakturę VAT nr "[...]" z dnia "[...]", dokumentującą zakup 8.000 I oleju napędowego. Z ustaleń postępowania wynika, że Spółka ta działała fikcyjnie, stwarzając jedynie pozory legalnej działalności w obrocie paliwami płynnymi. W związku zatem z ustaleniem, że podatnik nabył, posiadał i zużył olej napędowy niewiadomego pochodzenia w łącznej ilości 8.000 litrów, od którego nie został zapłacony podatek akcyzowy, organ I instancji określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym oraz opłatę paliwową za luty 2011 r. w wysokości odpowiednio 14.576 zł oraz 829 zł.

Utrzymując to rozstrzygnięcie w mocy, Dyrektor Izby Celnej powołał treść przepisów art. 4, art. 5 i art. 21 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 2 pkt 4 i ust. 6, art. 10 ust. 1 i ust. 10, art. 12, art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 86 ust. 1 i ust. 2, art. 88 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2014 poz. 752 ze zm.), zwanej dalej jako: "u.p.a.". Wskazał, że w świetle ustaleń postępowania, Spółka A nie posiada siedziby. Osoba wynajmująca Jej lokal wypowiedziała umowę z dniem 21 grudnia 2003 r.. Próby kontaktu z przedstawicielami Spółki w latach 2007 - 2011 nie powiodły się. Pod adresem, którym posługiwała się nikt nie odbierał korespondencji, a osoby tam przebywające nie miały wiedzy o Jej istnieniu. Sąd Rejonowy w dniu "[...]" orzekł o rozwiązaniu Spółki A, zaś postanowieniem z dnia "[...]" zarządził wpis do rejestru danych dotyczących Jej likwidacji. Z informacji uzyskanych od właściwego dla Spółki Naczelnika Urzędu Skarbowego wynika, że w dokumentacji podatkowej Spółki za lata 2009 - 2011 nie stwierdzono transakcji z podatnikiem. Ostatnia złożona przez ten podmiot deklaracja VAT-7 dotyczy czerwca 2008 r., a w okresie objętym kontrolą Spółka nie była czynnym podatnikiem podatku VAT i podatku akcyzowego. Ponadto nie złożyła zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) CIT-8 oraz sprawozdania finansowego za lata 2011-2013. Decyzja udzielająca Spółce koncesji na obrót paliwami została cofnięta decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia "[...]". W ocenie organu, powyższe ustalenia potwierdzają, że Spółka była podmiotem istniejącym wyłącznie formalnie poprzez wpis do KRS, stwarzającym pozory legalnej działalności w zakresie obrotu paliwami płynnymi. Organ dodał, że z materiału dowodowego wynika, iż strona za dostarczone paliwo dokonywała płatności tylko w formie gotówkowej. Nie przedstawiła atestów jakościowych określających parametry fizykochemiczne paliwa, zaś towar zużyła na potrzeby własne.