Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 kwietnia 2017 r., sygn. I SA/Gl 1586/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędziowie WSA Wojciech Gapiński (spr.), Beata Machcińska, Protokolant Dominika Zabielska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi G. S. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. (dalej - organ kontroli) decyzją z dnia [...] r. nr [...], działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm. - dalej o.p.) w związku z art. 26 ust. 3 i ust. 4 oraz art. 31 ust. 1 i ust. 2 ustawy dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 720 z późn. zm.), po rozpoznaniu wniosku pełnomocnika G. S. (dalej - strona, skarżący) o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej wydanej przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. dla G. S.

Przedmiotowa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W 2010 r. skarżący prowadził działalność gospodarczą pod nazwą A., której przedmiotem były usługi sportowe sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) pod numerem 9319Z - jako pozostała działalność związana ze sportem. W roku tym skarżący wybrał formę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych według zasad określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. - dalej u.p.d.o.f) - tzw. podatek liniowy, według których dochód opodatkowany był według stawki 19 %. W 2010 r. skarżący prowadził ewidencję księgową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).