Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 21 marca 2017 r., sygn. II SA/Rz 1399/16

Administracyjne postępowanie

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Marcin Kamiński /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 21 marca 2017 r. sprawy ze skargi E. M. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącej E. M. kwotę 597 zł /słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi EM (skarżącej) jest postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...], uchylające w całości postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] i nakładające grzywnę w celu przymuszenia do wykonania obowiązku wynikającego z ostatecznej decyzji nakazującej rozbiórkę.

Stan faktyczny i prawny sprawy ze skargi na powyższe postanowienie przedstawia się następująco:

Decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...], działając na podstawie art. 48 ust. 1 w zw. z art. 48 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (u.p.b.), nakazał EM, ZM rozbiórkę realizowanego budynku mieszkalnego, zlokalizowanego na działce nr 5934 w [...]. W toku postępowania organ ustalił bowiem, że na ww. nieruchomości realizowany był budynek mieszkalny o wymiarach 9,64 m x 12,04 m. Podczas przeprowadzonej w dniu 1 grudnia 2010 r. kontroli ustalono, że do dnia kontroli wykonane zostały ściany parteru z pustaków ceramicznych i strop z pustaków ceramicznych na belkach. Ustalono również, że do budowy obiektu przystąpiono w październiku 2010 r., a na jego realizację inwestorzy nie uzyskali decyzji o pozwoleniu na budowę. Organ uznał, że w sprawie zaszła możliwość legalizacji dokonanej samowoli budowlanej i wdrożył postępowanie legalizacyjne, o którym mowa w art. 48 ust. 2 i 3 u.p.b., niemniej wobec niewykonania obowiązku przedłożenia kompletnych dokumentów, rozstrzygając sprawę opisaną wyżej decyzją nakazał rozbiórkę obiektu. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy w postępowaniu odwoławczym decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...].