Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 23 marca 2017 r., sygn. II SA/Ol 35/17

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Lipiński sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2017 r. sprawy ze skarg M. R., spółki A na decyzję Wojewody z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Wojewody na rzecz M. R. kwotę 980 zł (dziewięćset osiemdziesiąt złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego oraz na rzecz spółki A kwotę 997 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją nr "[...]" z dnia "[...]" r., Starosta zatwierdził projekt budowlany i udzielił spółce A (dalej jako: "Spółka") pozwolenia na budowę elektrowni wiatrowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą, o mocy nominalnej do 2,5 MW, na działce nr "[...]", obręb S., gmina N.. Organ pierwszej instancji wyszczególnił numery dziewięciu działek objętych obszarem oddziaływania obiektu.

Decyzją z dnia "[...]", nr "[...]" Wojewoda, w wyniku rozpatrzenia odwołań R. i P.K., E.i K. O. i L. Z., uchylił w całości zaskarżoną decyzję

i przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy podał, że art. 4 ust. 1 obowiązującej od dnia 16 lipca 2016r. ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, określa odległości, w której mogą być lokalizowane i budowane względem siebie elektrownia wiatrowa i budynki mieszkalne, albo budynki o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa. Zauważył jednocześnie, że zgodnie z art. 13 ust 3 tej ustawy, postępowania w przedmiocie pozwolenia na budowę, wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie ustawy, prowadzi się na podstawie przepisów dotychczasowych. Z akt sprawy wynika zaś, że postępowanie w sprawie wydania zaskarżonej decyzji wszczęto dnia 1 lipca 2016 r., tj. przed wejściem w życie ustawy. Wobec tego, w powyższej sprawie, organ nie może oceniać projektu budowlanego w zakresie zgodności z przepisami powyższej ustawy, lecz z przepisami dotychczasowymi. Wojewoda wyjaśnił, że wprowadzony ustawą o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych zakaz przyszłej lokalizacji budynków mieszkalnych i budynków o funkcji mieszanej w promieniu 10-krotnej wysokości elektrowni, nie jest bezwzględnie obowiązujący od dnia wejścia w życie ustawy, co wynika z art. 14 ust. 1 i 2 tej ustawy. Stwierdził, że w badanej sprawie nie można odmówić udzielenia pozwolenia na budowę w oparciu o zakazy zawarte w przepisach tej ustawy. Zakazy te dotyczą bowiem jedynie przyszłych inwestycji i po okresie karencyjnym, określonym na 36 miesięcy, a fakt ich wprowadzenia może co najwyższej uzasadniać przyznanie statusu strony postępowania na podstawie art. 28 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.), dalej powoływanej jako k.p.a.