Wyrok WSA w Łodzi z dnia 23 lutego 2017 r., sygn. I SA/Łd 1064/16

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędzia WSA Paweł Kowalski (spr.) Protokolant: St. sekretarz sądowy Agnieszka Kerszner po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2017 r. sprawy ze skargi A S.A. z siedzibą w Ł. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w K., działający w imieniu Ministra Finansów indywidualną interpretacją z [...] stwierdził, że stanowisko A S.A. w Ł., przedstawione we wniosku z 13 maja 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku zawarcia umowy i otrzymania wynagrodzenia od subpartycypanta, wnioskodawca powinien ustalić wynik podatkowy na tej transakcji jako różnicę pomiędzy wynagrodzeniem otrzymanym od subpartycypanta a historycznym kosztem objęcia obligacji (tj. niespłaconą i niezwróconą spółce ceną ich nabycia) jest nieprawidłowe.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca jest spółką akcyjną, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z siedzibą w Polsce, podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.). W ramach swojej działalności spółka lokuje część nadwyżek finansowych, osiąganych z bieżącej działalności m.in. na rynku obligacji korporacyjnych. W przeszłości wnioskodawca nabywał obligacje korporacyjne, wyemitowane zgodnie z ustawą z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz.U. z 2014 r., poz. 730 ze zm., dalej: pierwsza ustawa o obligacjach). Emitentami obligacji były spółki mające siedzibę na terytorium Polski, niepowiązane kapitałowo z wnioskodawcą. Obligacje były obejmowane po ustalonej z danym emitentem i wskazanej w warunkach emisji cenie nabycia (cenie emisyjnej). Emitenci są natomiast zobowiązani do wykupu obligacji po ustalonej cenie nominalnej (przy czym cena nominalna jest wyższa od ceny emisyjnej). Od dnia nabycia do dnia wykupu obligacji brak jest płatności odsetkowych. Oznacza to, że obligacje mają charakter obligacji zerokuponowych (dyskontowych). Szczegółowe warunki emisji obligacji zostały każdorazowo określone w odpowiednim programie emisji obligacji. Część obligacji ma zgodnie z warunkami emisji charakter obligacji niezbywalnych, co oznacza że nie mogą one być zbyte ze skutkiem dla wystawcy (tzw. względna bezskuteczność czynności prawnej).