Wyrok WSA w Krakowie z dnia 27 lutego 2017 r., sygn. I SA/Kr 1432/16

Egzekucyjne postępowanie

 

|Dnia 27 lutego 2017r. | Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba (spr.), Sędziowie: WSA Piotr Głowacki, WSA Stanisław Grzeszek, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym, w dniu 27 lutego 2017r., sprawy ze skargi M. D. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 11 października 2016r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym - skargę oddala -

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego , jako organ egzekucyjny prowadzi postępowanie egzekucyjne do majątku zobowiązanego M.D., na podstawie tytułów wykonawczych nr [...] oraz [...] z dnia 15 grudnia 2015r., obejmujących zaległość w podatku od towarów i usług za okres od lipca do grudnia 2010r. Powyższe tytuły wykonawcze wystawiono na podstawie decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 10 listopada 2015r. nr [...]

W toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego, organ egzekucyjny skierował zawiadomienia o zajęciu rachunków bankowych do banków [...] Zawiadomienia te wraz z kopiami tytułów wykonawczych doręczono zobowiązanemu.

Pismem z dnia 28 grudnia 2015r. M.D. zgłosił, na podstawie art. 33 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 599 ze zm., dalej jako: "u.p.e.a."), zarzut w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego, dotyczący nieprawidłowości w naliczaniu odsetek za zwłokę, określonych w ww. tytułach wykonawczych. W uzasadnieniu zobowiązany podniósł, że odsetki za zwłokę nie powinny być naliczane za okres od dnia wszczęcia postępowania kontrolnego tj. od kwietnia 2012r. do dnia doręczenia decyzji wymiarowej tj. do listopada 2015r.

Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 31 grudnia 2015r. zawiesił prowadzone postępowanie egzekucyjne do czasu wydania ostatecznego postanowienia w przedmiocie zgłoszonego zarzutu.

Organ egzekucyjny, po zapoznaniu się z aktami postępowania kontrolno-skarbowego, działając na podstawie art. 17, art. 34 §4 u.p.e.a., wydał w dniu 22 lipca 2016r. postanowienie nr [...] odmawiające uwzględnienia wniesionych zarzutów. W uzasadnieniu nadmienił, że rozpatrując zarzuty zobowiązanego nie mógł ingerować w kwestie merytoryczne dotyczące postępowania kontrolnego tj. nie mógł oceniać, czy organ kontroli skarbowej, słusznie uznał daną okoliczność za dowód istotny dla rozstrzygnięcia, czy też nie. Podkreślono, że organ egzekucyjny bada wprawdzie celowość podejmowanych działań przez organ kontroli, będąc jednak związany kierunkiem i zakresem postępowania, wyznaczonym przez organ kontroli skarbowej. Organ I instancji opisał szczegółowo przebieg prowadzonego postępowania kontrolno-skarbowego, podejmowane przez organ kontroli skarbowej czynności i stwierdził, że czynności te zajmowały odpowiednią ilość czasu. Uzasadnione były z uwagi na zawiłość sprawy i jej etap oraz z uwagi na konieczność respektowania uprawnień stron postępowania. Wobec powyższego, zgodnie z art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 28 września 1991r. o kontroli skarbowej (t.j. Dz.U. z 2016r. poz. 720 ze zm., dalej jako: "u.k.s.") nie należy stosować przepisu mówiącego o nie naliczaniu odsetek za okres od wszczęcia postępowania kontrolnego do dnia doręczenia decyzji. Dodano, że chronologiczny układ czynności zmierzających do wyjaśnienia sprawy od momentu wszczęcia postępowania kontrolnego do dnia doręczenia decyzji wskazywał, że były one uzasadnione i celowe oraz wykonywano je terminowo. Podano, że organy podatkowe nie mogą w celu realizacji zasady szybkości postępowania, odstąpić od realizacji obowiązku wyjaśnienia wszelkich okoliczności sprawy w stopniu niezbędnym dla rozstrzygnięcia i zebrania niezbędnych dowodów. Wykonywanie przez organ I instancji, nałożonych na niego obowiązków, mając na uwadze złożony charakter sprawy, konieczność wyjaśnienia wielu faktów, zgromadzenia i przeprowadzenia szeregu dowodów (w tym przede wszystkim dowodów innych, niż dowody z dokumentów), mogło być przyczyną niezawinionego przez organ przedłużenia postępowania. Zdaniem organu I instancji, czynności były podejmowane przez organ kontrolujący bez zbędnej zwłoki. W prowadzonym postępowaniu uwzględniono również żądania strony dotyczące przeprowadzenia dowodów z przesłuchań świadków, których realizacja miała wpływ na czas trwania postępowania z uwagi na wielokrotne niestawiennictwa świadków (np. księgowej Józefy Blak). Przez cały okres trwania postępowania kontrolnego organ gromadził i analizował dowody prowadzone przez siebie, przedstawiane przez kontrolowanego, jak również pozyskiwane w ramach skoordynowanych działań od innych organów kontroli skarbowej oraz organów ścigania. Każdorazowo uzyskiwana część materiału dowodowego musiała być poddawana analizie, celem konfrontacji z zebranym dotychczas materiałem oraz celem nadania dalszego biegu postępowaniu. Same akta sprawy liczące 14 tomów, na które składało się 2377 kart dowodziło, że w sprawie dokonano wielu czynności związanych z przedmiotem kontroli. Postępowanie dowodowe było więc szerokie i pracochłonne. Wiązała się z tym także konieczność respektowania uprawnień strony postępowania, która brała w nim czynny udział. Również samo wydanie decyzji w sprawie musiało zostać poprzedzone analizą całości materiału dowodowego, w związku z czym, organ kontrolujący potrzebował na rozstrzygnięcie więcej czasu, niż w przypadku innych spraw. Organ egzekucyjny doszedł do wniosku, że przekroczenie sześciomiesięcznego terminu prowadzonego postępowania powstało z przyczyn niezależnych od organu prowadzącego postępowanie kontrolne, tj. Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej.