Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. VI SA/Wa 773/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi K. G. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny oddala skargę

Uzasadnienie

Urząd Patentowy RP decyzją z dnia [...] listopada 2015 r. oddalił sprzeciw wniesiony przez K. G. (zwanego dalej skarżącym", "wnoszącym sprzeciw"). Decyzję tę organ wydał na podstawie art. 131 ust. 1 pkt 1, art. 131 ust- 2 pkt 1 i art. 132 ust. 2 pkt 2 w związku z art. 246 i art. 247 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 1410), zwanej dalej "pwp", "Prawo własności przemysłowej" oraz art. 98 k.p.c. w związku z art. 256 ust. 2 p.w.p.

Do wydania niniejszej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu [...] października 2014r. do Urzędu Patentowego RP wpłynął sprzeciw K. G. wobec udzielenia decyzją z dnia [...] października 2013 r. z pierwszeństwem od [...] czerwca 2012 r. prawa ochronnego na znak towarowy OSKOŁA VITAL o numerze [...] na rzecz O. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we [...] (zwaną dalej "uprawnioną"). Wnoszący sprzeciw wskazał, że działał na rynku produkcji i dystrybucji napojów orzeźwiających przed datą zgłoszenia spornego znaku towarowego, a konkretnie w branży producentów soku z brzozy, od dnia [...] lipca 2002r. Jest on "sukcesorem spółki cywilnej O. Podniósł, że sporne prawo ochronne zostało udzielone z naruszeniem art. 131 ust. 1 pkt 1, art. 131 ust. 2 pkt 1 i art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo własności przemysłowej. Wskazał, że warstwa słowna zawarta w spornym znaku towarowym jest tożsama z jego firmą, która ma ugruntowaną pozycję na rynku krajowym i zagranicznym. Podkreślił, że produkty pod nazwą [...] są oferowane i dostępne w dużych sieciach handlowych, cechuje je doskonała jakość i są chwalone przez klientów. Ponadto wnoszący sprzeciw stwierdził, że pomiędzy stronami toczy się spór na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwej konkurencji. Podkreślił przy tym, że uprawniona, zgłaszając do ochrony sporny znak towarowy wiedziała, że nie posiada praw do oznaczenia zawierającego słowo "OSKOŁA". Uzasadniając zarzut naruszenia art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. wnoszący sprzeciw podniósł, że jest uprawnionym do znaków towarowych zawierających słowo "OSKOŁA", tj.: [...], [...], [...], [...], [...] oraz [...], do których, w jego ocenie jest podobny sporny znak towarowy ze względu na występujące we wszystkich tych znakach słowo "OSKOŁA". Ponadto podniósł, że słowo "oskoła", które wyszło już z użycia oznacza sok uzyskiwany z pnia drzewa. W jego ocenie określenie to ma charakter wyróżniający i dominujący, a dla przeciętnego odbiorcy nie jest nośnikiem żadnych jednoznacznych treści. Stwierdził, że obecnie określenie "OSKOŁA" wiąże się z pochodzeniem komercyjnym oferowanego towaru, a nie jego rodzajem. Wnoszący sprzeciw wskazał również, że jedynym wyróżniającym elementem spornego znaku towarowego jest słowo "OSKOŁA", pozostałe elementy mają charakter opisowy, informacyjny.