Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 stycznia 2017 r., sygn. I SA/Ol 758/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) sędzia WSA Jolanta Strumiłło Protokolant sekretarz sądowy Jolanta Piasecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2017r. sprawy ze skargi M. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia I i II raty w podatku od nieruchomości za 2016r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania M.F., utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia I i II raty podatku od nieruchomości za 2016 r.

W odwołaniu z dnia 29 lutego 2016 r. od decyzji w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości na 2016r. M.F. wniósł o umorzenie podatku od nieruchomości za 2016 r. W uzasadnieniu tego wniosku wskazał, iż ma 66 lat. W maju 2015 r. doznał złamania szyjki kości udowej lewej i w związku z tym przebywał w Szpitalu Powiatowym w B., a następnie kontynuował leczenie usprawniające w Wojewódzkim Szpitalu Rehabilitacyjnym w G.. Leczy się od 1969 r. na chorobę układu mięśniowego. Ponosi następujące wydatki: opłaty na wspólnotę mieszkaniową, dwie raty tytułem kredytu bankowego, opłaty za prąd, wodę i ścieki. Utrzymuje się ze świadczenia rentowego i dodatku pielęgnacyjnego w łącznej kwocie 965,38 zł miesięcznie.

Odmawiając umorzenia I i II raty podatku od nieruchomości za 2016 r., Wójt Gminy w uzasadnieniu decyzji z dnia "[...]" ocenił, że sytuacja materialna strony nie jest szczególna, wyjątkowa i odmienna od licznej rzeszy podatników, którzy borykają się z trudnościami w zaspakajaniu swoich podstawowych potrzeb życiowych. Podniósł, że wiele osób na terenie gminy jest bezrobotnych bez prawa do zasiłku czy też chorych, a jedynym źródłem utrzymania są niejednokrotnie świadczenia otrzymane z pomocy społecznej. Pomimo to wywiązują się z obciążających ich należności podatkowych. Dodał, że podatnik spłaca kredyty, a wywiązywanie się ze zobowiązań kredytowych nie może odbywać się kosztem podatków. Organ podatkowy nie może również ponosić odpowiedzialności za obciążenia finansowe wobec wspólnoty mieszkaniowej. W ocenie organu, rata podatku w wysokości 43 zł kwartalnie nie jest zbyt wygórowana i jej zapłata nie zagrozi egzystencji podatnika. Organ podatkowy zobowiązany jest natomiast do uwzględnienia zbiorowego interesu społeczności gminnej, gdyż środki finansowe pochodzące z podatków stanowią jeden z podstawowych elementów składowych budżetu gminy.