Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 stycznia 2017 r., sygn. I SA/Ol 805/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Renata Kantecka, sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca), Protokolant sekretarz sądowy Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 25 stycznia 2017r. sprawy ze skargi E. S., S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy zmiany ostatecznej decyzji w sprawie podatku od nieruchomości na 2015r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżących kwotę 275,60 (dwieście siedemdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
I SA/Ol 805/16
Uzasadnienie
Decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję z "[...]". wydaną z upoważnienia Wójta Gminy przez Skarbnika Gminy odmawiającą zmiany własnej decyzji ostatecznej z "[...]". w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości na 2015r. E. i S. S..(dalej nazywani: podatnicy, strona, skarżący).
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że organ podatkowy pierwszej instancji decyzją z dnia "[...]". określił zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości E. i S. S.w kwocie 833zł., przyjmując do podstawy opodatkowania dom letniskowy o powierzchni 54,55m2 oraz grunty rekreacyjne o powierzchni 1 000m2. Dnia 16 grudnia 2015r. podatnicy złożyli wniosek o zmianę wysokości zobowiązania podatkowego powołując się na zmiany w ewidencji gruntów i budynków i zmianę klasyfikacji gruntu z oznaczenia Bi - inne tereny zabudowane na B - tereny mieszkaniowe oraz klasyfikacji budynku z "inne" na budynki mieszkalne". Decyzją z dnia "[...]". Wójt Gminy odmówił zmiany decyzji ostatecznej z dnia "[...]" gdyż jego zdaniem do budynku oraz gruntu nadal należy stosować stawki właściwe dla budynku letniskowego oraz gruntu rekreacyjnego przewidziane w uchwale rady gminy. E. i S. S. złożyli odwołanie żądając uchylenia decyzji organu I instancji. Zarzucili, że decyzja jest tendencyjna i niezgodna z duchem prawa podatkowego. Podkreślili, że organ winien brać pod uwagę faktyczne korzystanie z budynku oraz ustalenie jakie funkcje budynek faktycznie spełnia.