Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 19 stycznia 2017 r., sygn. II SA/Bk 765/16

Wykładnia celowościowa terminu „koszt zagospodarowania i ochrony lasu” użytego w przepisie art. 12 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2015 r., poz. 2100 ze zm.) prowadzi do wniosku o uprawnieniu właściciela lasu do otrzymania środków finansowych na zagospodarowanie i ochronę lasu związanych z jego odnowieniem i przebudową drzewostanu także przed poniesieniem wydatków na ten cel we własnym zakresie.

Teza urzędowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie sędzia NSA Mieczysław Markowski, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi I. P., E. P. i J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania środków z budżetu Państwa na pokrycie kosztów zagospodarowania i ochrony związanej z odnowieniem i przebudową drzewostanu 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Starosty B. z dnia [...] czerwca 2016 roku numer [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżących I. P., E. P. i J. P. solidarnie kwotę 2.091,00 (słownie: dwa tysiące dziewięćdziesiąt jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. znak [...] Starosta B. na podstawie art. 12 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2015 r., poz. 2100 ze zm.), odmówił E. P., J. P. i I. P. przyznania środków z budżetu państwa na pokrycie kosztów zagospodarowania i ochrony związanej z odnowieniem i przebudową drzewostanu na powierzchni około 2 ha na stanowiącej ich własność działce nr [...] położonej w obrębie gruntów wsi P. gm. B. P.

Postępowanie zostało wszczęte na wniosek E. P. domagającego się przyznania kwoty 50 000 zł na pokrycie ww. kosztów. Pierwotnie organ ocenił wniosek jako zawierający braki formalne. Po wezwaniu do ich usunięcia - które uznał za bezskuteczne z uwagi na nieprzedłożenie faktur i rachunków świadczących o poniesionych kosztach związanych z odnowieniem powierzchni leśnych oraz z uwagi na nieprzedłożenie opinii Nadleśniczego - wniosek pozostawił bez rozpoznania w piśmie z dnia 12 kwietnia 2016 r. (art. 64 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnej, dalej jako K.p.a.). Po złożeniu w trybie art. 37 K.p.a. przez wnioskodawcę zażalenia na bezczynność organu pierwszej instancji, postanowieniem z dnia [...] maja 2016 r. SKO uwzględniło zażalenie i wyznaczyło organowi dodatkowy 14 - dniowy termin do załatwienia sprawy poprzez wydanie decyzji. Następnie Starosta uzyskał pozytywną opinię Nadleśniczego zawierającą wniosek o wypłatę wnioskodawcom kosztów odnowienia lasu (po 8 000 zł za 1 ha powierzchni zrębowej) i wyjaśniającą, że dokonano uprzątnięcia zniszczonego terenu bez podjęcia działań w kierunku odnowienia drzewostanu. W tym stanie rzeczy Starosta wydał wyżej wskazaną decyzję odmowną i wyjaśnił, że w przepisie art. 12 ustawy o lasach mowa jest o "kosztach", co należy rozumieć jako poniesiony wydatek. Tymczasem wnioskodawcy, mimo wezwania, nie wykazali wydatków poniesionych na odnowienie drzewostanu. Zdaniem Starosty, ustawodawca celowo wskazał na koszty a nie na odszkodowanie, bowiem koszty mogą być przeznaczone jedynie na określone cele - zagospodarowanie i ochronę związaną z odnowieniem lub przebudową drzewostanu. Jak wskazał organ pierwszej instancji, Skarb Państwa nie podejmuje działań restytucyjnych, nie wypłaca odszkodowania, a zapewnia jedynie środki na pokrycie kosztów takich działań. Skoro wnioskodawcy nie podjęli działań, które by prowadziły do odnowienia lub przebudowy drzewostanu (co wynika z opinii Nadleśniczego) i nie ponieśli kosztów związanych z tego typu działaniami (jak wskazali, ich sytuacja finansowa nie pozwala na samodzielne poniesienie przedmiotowych kosztów), środki z budżetu państwa nie mogą być przyznane. Organ pierwszej instancji wskazał, że przesłanką wydania decyzji na podstawie art. 12 ustawy o lasach nie może być sytuacja finansowa wnioskodawców, jak też nie ma podstaw do przyznania żądanych przez stronę środków w trybie art. 393 Kodeksu cywilnego.