Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 grudnia 2016 r., sygn. II SA/Wa 1018/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Andrzej Góraj, Janusz Walawski, Protokolant referent stażysta Aleksandra Tokarczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi W.T. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie obniżenia dodatku funkcyjnego 1. uchyla zaskarżony rozkaz personalny oraz rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...], 2. umarza postępowanie administracyjne.

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji rozkazem personalnym z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w S. z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] obniżający [...] W. T. dodatek funkcyjny.

W uzasadnieniu powyższego rozkazu personalnego Komendant Główny Policji wskazał, iż rozkazem personalnym z dnia [...] marca 2016 r. organ I instancji, na podstawie § 8 ust. 7 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego (Dz. U. z 2015 r. poz. 1236 ze zm. - dalej jako rozporządzenie z dnia 6 grudnia 2001 r.), obniżył [...] W. T. z dniem [...] kwietnia 2016 r. dodatek funkcyjny do kwoty 2250 zł miesięcznie.

W odwołaniu od rozkazu personalnego z dnia [...] marca 2016 r. funkcjonariusz wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Odwołujący się zarzucił kwestionowanemu rozstrzygnięciu naruszenie prawa materialnego, tj. § 8 ust. 7 rozporządzenia z dnia 6 grudnia 2001 r., poprzez niewykazanie zmiany zakresu obowiązków służbowych, warunków służby bądź ustania innych przesłanek, które uzasadniały przyznanie dodatku w dotychczasowej wysokości, a także naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, tj.: art. 6, 7, 9, 10 § 1 k.p.a. oraz art. 77 w zw. z art. 80 oraz art. 7 k.p.a., poprzez zaniechanie wnikliwego i wyczerpującego zebrania materiału dowodowego, prowadzące w konsekwencji do ustaleń nieznajdujących oparcia w dowodach zgromadzonych w sprawie, jak też art. 107 § 3 k.p.a., poprzez brak w uzasadnieniu decyzji racjonalnych i wiarygodnych przesłanek oraz brak szczegółowego uzasadnienia. Nadto W. T. podniósł zarzut naruszenia art. 145 § 1 pkt 1 i art. 108 § 1 k.p.a.