Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 grudnia 2016 r., sygn. I SA/Ol 685/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski ( sprawozdawca ) Sędziowie sędzia WSA Renata Kantecka sędzia WSA Przemysław Krzykowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2016r. sprawy ze skargi W. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012r. oddala skargę.

Uzasadnienie

W. L. (powoływana dalej również jako strona, podatnik, odwołująca się, skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012r..

Powołaną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej (dalej Dyrektor Izby Skarbowej, organ odwoławczy, organ II instancji) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w "[...]" z dnia "[...]" nr "[...]" określającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012r. w kwocie 9.073 zł.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w "[...]" (dalej Naczelnik Urzędu Skarbowego, organ I instancji) wskazał jako podstawę prawną decyzji art. 21 § 1 pkt 1, art. 21 § 3, art. 207 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2015r., poz. 613 ze zm. - dalej O.p.), art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2010r., nr 51, poz. 307 ze zm. - dalej u.p.d.o.f.).

W uzasadnieniu niniejszej decyzji wskazał, iż w dniu 13.03.2013r. strona złożyła zeznanie roczne PIT - 37 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2012, wybierając indywidualny sposób opodatkowania dochodów. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego organ I instancji stwierdził, iż w powyższym zeznaniu strona dokonała odliczenia od dochodu darowizny na kult religijny (6.200 zł) oraz kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą (13.800 zł) w łącznej kwocie 20.000 zł. Środki pieniężne zostały przekazane na rzecz C. oraz Parafii Rzymskokatolickiej "[...]" w "[...]". Powyższe odliczenie od dochodu zostało udokumentowane umową darowizny z dnia 13.12.2012r. wraz z potwierdzeniem wpłaty na rachunek bankowy kwoty 20.000 zł z dnia 13.12.2012r.. Strona przedłożyła również sprawozdanie z dnia 29.11.2014r., wystawione przez Proboszcza Parafii Rzymskokatolickiej "[...]" w "[...]", o przeznaczeniu środków pieniężnych pochodzących z ww. darowizny. Organ I instancji uznał powyższe sprawozdanie za wiarygodne i sprawdzalne w części dotyczącej wydatkowania darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą w wysokości 1.700 zł (tj. 150 zł na rzecz W. S. + 1.550 zł na rzecz M. S.). Wskazano w nim bowiem konkretne osoby, którym udzielono pomocy finansowej w określonej wysokości oraz została potwierdzona trudna sytuacja materialna tych osób. Stwierdził natomiast, iż w części dotyczącej wydatkowania na ww. cel pozostałej kwoty w wysokości 12.100 zł, sprawozdanie nie określa w sposób szczegółowy wykorzystania środków (zawiera jedynie ogólne wskazanie celów charytatywno-opiekuńczych i przeznaczone na nie kwoty), w związku z czym nie pozwala zweryfikować organowi podatkowemu faktycznego przeznaczenia darowizny. Organ I instancji ocenił, iż strona przy odliczeniu od dochodu darowizny przekazanej na rzecz C. i Parafii Rzymskokatolickiej "[...]" w "[...]" na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, spełniła warunki wynikające z art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17.05.1989r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. nr 29, poz. 154 ze zm.) jedynie w zakresie kwoty 1.700 zł (tj. darowizny przekazanej na rzecz W. S. i M. S.), natomiast odnośnie kwoty 12.100 zł (przeznaczonej na posiłki żywnościowe dla ubogich i bezdomnych osób) nie spełniła warunku wynikającego z ww. przepisu, gdyż przedłożone sprawozdanie z dnia 29.11.2014r. w części dotyczącej wydatkowania ww. kwoty, sporządzone zostało w sposób lakoniczny i ogólnikowy, a tym samym nie pozwoliło na weryfikację faktycznego wydatkowania przekazanej darowizny. Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, iż strona nie spełniła koniecznych przesłanek do wyłączenia z podstawy opodatkowania przekazanej darowizny w wysokości 12.100 zł. Jednocześnie uznał, że podatniczka nabyła prawo do ulgi określonej w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) u.p.d.o.f. w kwocie 6.289,88 zł tj. w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 6% dochodu (w zeznaniu podatkowym odliczono na kult religijny kwotę 6.200 zł). Ustalił, że strona mogła dokonać odliczenia od dochodu darowizny w łącznej kwocie 7.989,88 zł, w tym: 1.700 zł przekazanej na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą i 6.289,88 zł na kult religijny.