Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. I SA/Bd 720/16

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirella Łent Sędziowie: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędzia WSA Urszula Wiśniewska (spr.) Protokolant: Starszy asystent sędziego Waldemar Dąbrowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 01 grudnia 2016r. sprawy ze skargi V. S.A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień, maj i czerwiec 2013r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2016r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego

w T. określił Spółce z tytułu podatku od towarów i usług za kwiecień 2013r. kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc

w wysokości [...] zł, za maj 2013r. kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości [...] zł oraz za czerwiec 2013r. kwotę zobowiązania podatkowego do zapłaty w wysokości [...] zł. Organ stwierdził, że w okresie od kwietnia do czerwca 2013r. Spółka dokonała odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur, które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a Spółka w porozumieniu z innymi podmiotami tworzyła sieć podmiotów współdziałających ze sobą w zakresie wzajemnego wystawiania sobie faktur VAT. Dlatego na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r.

o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej: "ustawa o VAT", organ odmówił Spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego z przedmiotowych faktur.

W złożonym odwołaniu Spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości zarzucając jej naruszenie art. 120, art. 122, art. 124, art. 125 § 1 i 2, art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r. poz. 613 ze zm.), dalej: "O.p."; art. 106j, art. 86 ust. 2 ustawy o VAT; oraz niezastosowanie § 14 rozporządzenia z dnia 23 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., nr 68, poz. 360). Zdaniem skarżącej, wbrew twierdzeniom zawartym w zaskarżonej decyzji, obrót stalą był rzeczywisty, wobec czego faktury nie mogły być fikcyjne.