Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 7 grudnia 2016 r., sygn. II SA/Bd 862/16

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Starszy sekretarz sądowy Jakub Jagodziński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi M.C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] 2016r. [...] Kierownik Działu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], powołując § 5 ust. 14 i 15 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych, poinformował skarżącego M. C. o negatywnym rozpatrzeniu jego wniosku o dofinansowanie kosztów uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: PFRON), z uwagi na wyczerpanie środków finansowych, które Miasto [...] otrzymało z przeznaczeniem na pomoc osobom niepełnosprawnym. Organ wskazał, że środki finansowe z PFRON na wnioskowany cel są znacznie niższe od potrzeb w tym zakresie, wobec czego prawie 600 wnioskodawców nie otrzymało dofinansowania. Wskazał nadto jakie zasady pierwszeństwa uwzględniania wniosków przyjęła Komisja ds. rozpatrywania wniosków kierując się ww. rozporządzeniem oraz uchwałą nr [...] Rady [...] z [...] 2016r.

Od powyższej "informacji" M. C. wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego odwołanie, domagając się przyznania dofinansowania na wskazany cel w wymaganej prawem wysokości i wydania decyzji w tym przedmiocie, wraz z podaniem przez MOPS [...] podstawy prawnej, z mocy której odmówiono mu dofinansowania oraz podania dokładnej daty i miejsca, w którym Komisja MOPS dokonała rozpoznania jego wniosku. W uzasadnieniu skarżący podkreślił, że MOPS celowo i świadomie od kilku lat (od 2011r.) przedłuża postępowania z jego wniosku, mając świadomość, że powinien wydać decyzję, bowiem wynika to z orzeczeń SKO oraz sądów administracyjnych w jego sprawie. Corocznie organ najpierw udziela pisemnej informacji, później na skutek postanowienia SKO dopiero wydaje decyzję, która uruchamia dla skarżącego skuteczną możliwość odwołania się. Podkreślił szczególną sytuację swojej rodziny składającej się z trzech osób niepełnosprawnych oraz nieuwzględnianie tego przez organy, które odmawiają przyznania wnioskowanej pomocy.