Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 6 grudnia 2016 r., sygn. II SA/Bk 708/16

Jeżeli rada nie wyda w trybie art. 383 par. 2 ustawy Kodeks wyborczy z dnia 5 stycznia 2011 r. (Dz.U. 2011.21.112 z poźn. zm.) aktu potwierdzającego wygaśnięcie mandatu radnego, aktualizuje się procedura zawarta w art. 98 a ust. 1 i 2 u.s.g.: Wojewoda wzywa organ gminy do podjęcia odpowiedniego aktu w terminie 30 dni a w razie bezskutecznego uływu terminu, po powiadomieniu ministra właściwego do spraw administracji publicznej, wydaje zarządzenie zastępcze. Podjęcie przez radę uchwały o odmowie wygaśnięcia mandatu radnego nie stoi na przeszkodzie do wydania przez organ nadzoru zarządzenia zastępczego o wygaśnięciu mandatu radnego.

Teza urzędowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi Rady Gminy N. na zarządzenie zastępcze Wojewody P. z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewoda P. pismem z dnia [...] czerwca 2016 roku skierowanym do Rady Gminy N. wezwał do podjęcia uchwały w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego B. K. wobec zaistnienia przesłanki z art. 383 § 1 pkt. 5 ustawy Kodeks Wyborczy. Wskazywał na fakt prowadzenia przez radnego działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy. Zawarł w wezwaniu uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska. Poinformował, że w przypadku niewykonania wezwania w wyznaczonym terminie, zostanie wydane rozstrzygnięcie nadzorcze.

W wykonaniu powyższego wezwania Rada Gminy N. podjęła w dniu [...]. czerwca 2016 roku uchwałę nr [...] nie stwierdzającą przesłanek do wygaśnięcia mandatu radnego. Uzasadniła swoje stanowisko dokonując odmiennej od Wojewody oceny przesłanki z art. 24 f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.). Uznała, że realizacja umowy w postaci "Przygotowania i dowożenia posiłków dla dzieci w ramach programu "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" uczęszczających do szkół na terenie Gminy N. w roku szkolnym 2015/2016 i 2016/2017" nie stanowi korzystania przez radnego z mienia komunalnego. Radny, jak wskazano, nie złamał ani zakazu z art. 24 d u.s.g. ani art. 24 f tej ustawy, albowiem w ogóle nie doszło do wykorzystania przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej mienia gminy. W szczególności pobranie wynagrodzenia za wykonanie usługi nie oznacza korzystania z mienia gminnego.