Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 listopada 2016 r., sygn. VIII SA/Wa 287/16

Podatek akcyzowy

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Justyna Mazur, Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot (sprawozdawca), Sędzia WSA Iwona Owsińska - Gwiazda, Protokolant Specjalista Ilona Obara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2016 r. w Radomiu sprawy ze skargi [...]Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...]lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za luty 2012 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Decyzją z [...] lutego 2016 r., po rozpatrzeniu odwołania W. Sp. z o. o. spółka komandytowa z siedzibą w P. [...] (dalej: "Spółka" lub "skarżąca"), Dyrektor Izby Celnej w W. (dalej: "organ odwoławczy" lub "Dyrektor IC") uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R. (dalej: "organ I instancji" lub "Naczelnik UC") z [...] czerwca 2015 r. określającą Spółce zobowiązanie w podatku akcyzowym za luty 2012 r. ([...] zł) i przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. Jako podstawę prawną swojej decyzji Dyrektor IC wskazał art. 233 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.; dalej jako "Ordynacja podatkowa" lub "Op"). W uzasadnieniu powołał się na przepisy art. 40 ust. 6, art. 41 ust. 1 i 4 oraz art. 42 ust. 1 pkt 7 i ust. 2 ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.; dalej: "upa").

2. Stan faktyczny i przebieg postępowania podatkowego.

2.1. Naczelnik UC przyjął, że skarżąca nie dopełniła warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy w dostawie wewnątrzwspólnotowej, o których mowa w art. 41 ust. 1 upa. Po przeprowadzeniu stosownego postępowania podatkowego określił zatem skarżącej zobowiązanie w podatku akcyzowym z tytułu wyprowadzenia wyrobów akcyzowych (olejów smarowych o kodzie CN [...])

ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy za poszczególne miesiące 2011 r. (od maja do grudnia) oraz 2012 (od stycznia do sierpnia). Przedstawił zakres działalności Spółki oraz powołał się na czynności, które podjęli kontrolujący celem weryfikacji prawidłowości formalnie poprawnej dokumentacji dotyczącej rzekomych dostaw wewnątrzwspólnotowych produkowanych przez Spółkę olejów smarowych. Wyjaśnił, że nie można zidentyfikować odbiorcy oleju smarowego (A.R. [...] Z [...], B. R-[...], R.), gdyż pod wskazanym adresem wymieniony podmiot nie prowadzi działalności gospodarczej. W rzeczywistości pod tym adresem znajduje się nadbrzeżny parking najemców bloku mieszkalnego. Jeden z przewoźników świadczących dla skarżącej usługi transportowe (A. O. prowadzący działalność pod nazwą "A.") zeznał zaś przesłuchiwany w charakterze świadka w toku kontroli prowadzonej przez Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w K., że w 2012 r. (od stycznia do lipca) cysterną przewoził olej smarowy ze składu celnego na trasie z miejscowości P. do rożnych stacji paliw na terenie kraju, działając na zlecenie podmiotu s.. Naczelnik UC uznał zatem, że ww. dostawy wewnątrzwspólnotowe olejów smarowych do B.-D. s.r.o. J., K. z przeznaczeniem dla podmiotu r. były fikcyjne.