Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 listopada 2016 r., sygn. II SA/Łd 303/16

 

Dnia 25 listopada 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Anna Stępień (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska, Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, Protokolant Pomocnik sekretarza Izabela Bielińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2016 roku sprawy ze skargi J. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę 1) oddala skargę 2) przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi J. C. prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ulicy [...] wynagrodzenie w kwocie 240 (dwieście czterdzieści) złotych, powiększone o należny podatek od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu. LS

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...], znak [...] Wojewoda [...], po rozpatrzeniu odwołania J. J., utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] nr [...].

Jak wynika z akt sprawy decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta Ł. zatwierdził projekt budowlany i udzielił K. K. pozwolenia na budowę budynku garażowego i zewnętrznej instalacji elektrycznej (kat. obiektu III), na nieruchomości położonej w Ł. przy ul. A 7, na działce nr ewid. 122/1, obręb [...].

W odwołaniu od tej decyzji J. J. wniosła o jej uchylenie z powodu rażącego naruszenia prawa i wadliwego ustalenia stanu faktycznego sprawy, co prowadzi do wyrządzenia szkód w jej mieniu i spowodowania niebezpieczeństwa dla ochrony własności i zdrowia ludzkiego, w konsekwencji spowodowania zagrożenia bezpieczeństwa i zwiększenia uciążliwości dla terenów sąsiednich. Odwołująca nie zgodziła się na usytuowanie projektowanej inwestycji bezpośrednio przy granicy jej nieruchomości nr ewid. 123 przy ul. A 5 w Ł.

Wspomnianą na wstępie decyzją z dnia [...] Wojewoda [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.