Wyrok WSA w Lublinie z dnia 18 listopada 2016 r., sygn. I SA/Lu 329/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Sędziowie WSA Małgorzata Fita WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 listopada 2016 r. sprawy ze skargi K. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną dotyczącą podatku dochodowego od przychodów z nieujawnionych źródeł za 2007 r. uchyla zaskarżoną decyzję;

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2016r. Dyrektor Izby Skarbowej, dalej: "Dyrektor Izby Skarbowej", po rozpatrzeniu odwołania K. W., dalej: "podatnik", "strona", "skarżący", od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] lutego 2016r. odmawiającej wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] września 2011r. utrzymał w mocy decyzję wydaną w pierwszej instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, iż decyzją z dnia [...] lutego 2016r., podpisanej z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej przez M. F. W., po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia 5 stycznia 2016r., odmówiono wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] września 2011r. Decyzję z dnia [...] września 2011r. z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej podpisał M. F. p.o. Wicedyrektora.

Odwołując się od decyzji z dnia [...] lutego 2016r. podatnik wniósł o jej uchylenie oraz załatwienie sprawy zgodnie ze złożonym wnioskiem, tj. uchylenie decyzji z dnia [...] września 2011r. i umorzenie postępowania w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od przychodów ze źródeł nieujawnionych za 2007r. w uzasadnieniu odwołania podatnik podnosi, że decyzja została wydana w sposób stronniczy, nieobiektywny i wbrew obowiązującemu prawu. Powołując uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 lipca 2014r. w sprawie o sygn. akt P 49/13 podkreślił, iż art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych traci moc obowiązującą z upływem 18 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Urzędowym RP. Ze względu na ogłoszenie wskazanego wyroku w dniu 6 sierpnia 2014r. utrata mocy obowiązującej przepisu uznanego za niezgodny z Konstytucją nastąpiła z dniem 7 lutego 2016r. Decyzja odmawiająca wznowienia postępowania wydana została w dniu [...] lutego 2016r., tj. po upływie terminu wejścia w życie wyroku TK. W ocenie podatnika oznacza to konieczność wznowienia postępowania zgodnie z art. 240 §1 pkt 8 Ordynacji podatkowej, gdyż należy stosować normy prawne i treść sentencji wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Odroczenie terminu utraty mocy obowiązującej niekonstytucyjnych przepisów o 18 miesięcy pozostaje przy tym zdaniem podatnika bez znaczenia dla sprawy. Na uzasadnienie swojego zapatrywania podatnik podaje szereg orzeczeń sądów administracyjnych oraz orzeczenia Sądu Najwyższego. Podnosi również, że stwierdzona w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, w sprawie o sygn. akt P 49/13, niekonstytucyjność przepisu art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje podstawę do wznowienia postępowania w przedmiotowej sprawie, bowiem następstwem ogłoszenia w/w wyroku było obalenie domniemania konstytucyjności powołanego przepisu ustawy podatkowej w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r. Zatem skoro decyzja Dyrektora Izby Skarbowej nakładająca podatek za 2007r. została wydana na podstawie niezgodnego z Konstytucją przepisu, to jest konieczność jej uchylenia.