Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 lutego 2020 r., sygn. I SA/Po 742/19

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Dnia 5 lutego 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Izabela Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2020 roku sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 rok oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] sierpnia 2019 r. S. J. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...], wydaną w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji z [...] marca 2017 r. w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na tle stanu faktycznego sprawy, w której postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] wszczął wobec skarżącego postępowanie podatkowe, wzywając go pismem z [...] września 2014 r. do przedłożenia dokumentów źródłowych oraz ksiąg podatkowych, dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. W odpowiedzi z [...] października 2014 r. skarżący poinformował, że jest w trakcie kompletowania dokumentacji. Pomimo kolejnych wezwań (z [...] października 2014 r., [...] grudnia 2014 r., [...] stycznia 2015 r., [...] marca 2015 r., [...] kwietnia 2015 r., [...] czerwca 2015 r., [...] sierpnia 2015 r., [...] września 2015 r., [...] kwietnia 2016 r., [...] maja 2016 r.) skarżący nie dostarczył żądanej dokumentacji. W związku z tym organ podjął czynności zmierzające do odtworzenia wysokości osiągniętego przychodu i poniesionych przez podatnika kosztów w 2010 r. Zebrał dane dotyczące 103 faktur VAT wystawionych przez [...] łącznie na kwotę netto [...] zł i stwierdził, że faktury te nie obejmują całości dokonanej sprzedaży. Wobec powyższego określił - stosując autorską metodę szacunkową - przychód podatnika z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2010 r. na kwotę [...]zł. Następnie w celu zweryfikowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez podatnika w 2010 r., posiłkując się danymi zawartymi w historii rachunków bankowych, zgromadził kserokopie dokumentów źródłowych w tym faktur VAT, rachunków, polis ubezpieczeniowych wystawionych na rzecz [...]" od zidentyfikowanych kontrahentów, uwierzytelnioną kserokopię dziennika zapisów (20 kart), zawierającego zestawienie wydatków dotyczących kosztów prowadzonej działalności gospodarczej. Skarżący uwzględnił w nim m. in. dokumenty, w których jako kontrahenci widniały firmy: [...]" Spółka z o.o. i [...]. W wyniku przeprowadzonych czynności, w tym przesłuchań świadków oraz pozyskaniu informacji z innych organów podatkowych, organ pierwszej instancji stwierdził, że transakcje pomiędzy "[...]" oraz "[...]" a "[...] nie miały faktycznie miejsca. Wystawione przez te firmy faktury nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a zatem nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów podatnika w 2010 r. Nadto organ ustalił, że podatnik poniósł koszty uzyskania przychodów z tytułu umowy ubezpieczeń OC, AC, assistance i następstw nieszczęśliwych wypadków kierowców i pasażerów dot. samochodów ciężarowych [...] i [...], zawartej na okres od [...] kwietnia 2010 r. do [...] kwietnia 2011 r.; z tytułu zawarcia dwóch umów ubezpieczenia rzeczy w transporcie międzynarodowym na okres od [...] listopada 2010 r. do [...] listopada 2011 r. oraz ubezpieczenia OC działalności gospodarczej na okres od [...] maja 2010 r. do [...] maja 2011 r. Jako koszty uzyskania przychodów 2010 r. uwzględniono też wydatki podatnika dotyczące rachunków bankowych w [...] S.A. i [...] S.A., wydatki z tytułu składek członkowskich opłacanych na rzecz [...] Stowarzyszenia [...] i na rzecz Polskiej Izby [...], a także wartość wynagrodzeń brutto pracownika A. B. oraz wpłat na fundusz pracy i fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych. Do kosztów uzyskania przychodów Naczelnik przyjął wydatki wynikające ze zgromadzonych 1109 dokumentów kosztowych w łącznej kwocie [...]zł i decyzją z [...] września 2016 r. określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. w kwocie [...]zł. Dyrektor IAS decyzją z [...] marca 2017 r. utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie, a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 1 lutego 2018 r. sygn. akt I SA/Po 727/17 oddalił skargę wniesioną na tę decyzję. Wyrok uprawomocnił się 6 marca 2018 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00