Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 października 2016 r., sygn. II SA/Ol 826/16

Dnia 13 października 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2016 roku sprawy ze skargi "[...]" na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier hazardowych - oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]"r. Naczelnik Urzędu Celnego, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz.U. nr 2016, poz. 471, dalej jako: u.g.h.), wymierzył U. G. karę pieniężną w wysokości "[...]" zł z tytułu urządzania gier na automatach "[...]" nr "[...]" oraz "[...]" nr "[...]" poza kasynem gry, tj. w barze "M", przy ul. O w D. W uzasadnieniu podano, że podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych w dniu "[...]"r. ujawniono obecność wskazanych wyżej automatów w przedmiotowym lokalu. Automaty były podłączone do sieci i udostępnione do gry. W celu ustalenia zasad działania ujawnionych automatów dokonano ich szczegółowych oględzin oraz przeprowadzono eksperyment procesowy, polegający na doświadczalnym odtworzeniu przebiegu dostępnych na automatach gier. Do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie została włączona także kopia opinii biegłego sądowego z dnia "[...]"r. dotycząca przedmiotowych automatów, sporządzona w ramach toczącego się postępowania karnoskarbowego. Biegły wskazał, że w grach na automatach jest możliwość bezpośredniej wypłaty wygranych pieniężnych. Automaty oferują gry organizowane w calach komercyjnych. W grach jest możliwość prowadzenia kolejnych gier przez wykorzystanie wygranych zdobytych we wcześniejszych grach. Gry mają charakter losowy - o układzie symboli na zatrzymanych bębnach decyduje algorytm realizowanych gier działający na zasadzie przypadku. Grający nie jest w stanie - po uruchomieniu gry - przewidzieć jej wyniku. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ I instancji uznał, iż automaty do gier będące przedmiotem niniejszego postępowania umożliwiają prowadzenie gier o charakterze losowym i oferują zarówno wygrane pieniężne wypłacane bezpośrednio, jak i wygrane rzeczowe w postaci możliwości prowadzenia kolejnych gier za wygrane punktowe uzyskane w grach poprzednich. Spełniają zatem definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Zaznaczono, że kontrolującym nie przedstawiono koncesji na prowadzenie kasyna gry, ani zezwolenia na urządzanie gier na automatach w salonach gier lub gier na automatach o niskich wygranych o którym mowa w art. 129 ust.1 u.g.h., a brak koncesji lub zezwolenia potwierdzają dane z systemu KRAG (komputerowy rejestr automatów do gier). Wskazano, że ustawa o grach hazardowych nie zawiera definicji pojęcia "urządzającego gry ", zawartego w art. 89 ust. 1 u.g.h., a w związku z tym przy dokonywaniu interpretacji tego zapisu należy posłużyć się powszechnie przyjętym znaczeniem słowa "urządzanie". Powołując się na definicję słownikową podano, że może być ono rozumiane jako wyposażanie w odpowiednie sprzęty, organizowanie przedsięwzięcia, zapewnienie dobrych warunków materialnych. Podniesiono, że z treści art. 6 i 14 u.g.h. można wnioskować, że w przypadku urządzania gier chodzi o działalność hazardową w określonym miejscu, co oznacza jej organizowanie, udostępnienie sprzętu w określonym lokalu, zarządzanie nim, zapewnienie niezbędnego serwisu, układanie określonego sytemu gry, w tym poprzez zainstalowanie odpowiedniego oprogramowania urządzeń, ewentualne określenie i zapewnienie wygranych pieniężnych i/lub rzeczowych oraz czerpanie zysków z urządzania gier. W ocenie organu każdy, kto spełnia powyższe kryteria zakwalifikowania go jako urządzającego grę hazardową, bez względu na formę prawną, i o ile miejscem urządzenia gry nie będzie kasyno gry (z wyłączeniem prowadzenia działalności na podstawie ważnych jeszcze zezwoleń, o których mowa wart. 129 ust. 1 u.g.h.) podlegać będzie karze pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Wskazano, że bezspornie działalność prowadzona w zakresie urządzania gier w niniejszej sprawie miała miejsce poza kasynem gry zdefiniowanym w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit a) u.g.h., bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Podniesiono, że z umowy serwisowej zawartej pomiędzy stroną, prowadzącą działalność jako: W a Spółką A z siedzibą w W wynika, że serwisant w zamian za wynagrodzenie zobowiązywał się do prowadzenia stałego serwisu urządzeń wskazanych przez spółkę, który obejmował w szczególności świadczenie usług stałego nadzoru nad stanem technicznym urządzeń, wykonywania napraw na każde żądanie Spółki, aktualizację oprogramowania. Zgodnie z umową serwisant zobowiązał się m. in. do prowadzenia serwisu z zachowaniem należytej staranności i przy uwzględnieniu profesjonalnego charakteru swojej działalności, prowadzenia serwisu jedynie w oparciu o oryginalne części zamienne do urządzeń z zachowaniem wszelkiej instrukcji, warunków oraz standardów producenta, z którymi został zapoznany oraz będzie zapoznawany w przyszłości. W zamian za świadczone usługi serwisantowi przysługiwać miało wynagrodzenie ryczałtowe liczone od każdego urządzenia w kwocie "[...]" zł brutto miesięcznie. Podniesiono, że w procesie ustalania podmiotu urządzającego gry na automatach w rozumieniu przepisu art. 89 ust.1 pkt.2 u.g.h. należy mieć na względzie ogół regulacji ustawy o grach hazardowych tj. m.in. przepisy art. 2 ust. 7 u.g.h., art. 6-7 u.g.h, rozdziału 2 u.g.h. i kolejnych, z których wynika, że w przypadku urządzania gier chodzi o uruchomienie, czy tez o organizację i realizację przedsięwzięcia dotyczącego działalności hazardowej w określonym miejscu przy zachowaniu określonych zasad. Tak więc w świetle opisanego wyżej, ustalonego w sprawie stanu faktycznego strona wraz z dysponentem automatów współorganizowała urządzanie gier na automatach, zapewniając m. in. ich zainstalowanie w lokalu, uruchomienie, bieżąca obsługę - w tym aktualizacje oprogramowania, serwis, naprawę oraz pozostałe warunki eksploatacyjne. Strona spełniła w tym przypadku przesłanki do uznania jej za podmiot urządzający gry na automatach poza kasynem gry w rozumieniu art. 89 ust.1 pkt.2 i art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Organ I instancji wskazał, że działania podjęte przez funkcjonariuszy prowadzone były w sposób prawidłowy, a ich wyniki mogą stanowić dowód w niniejszej sprawie. Przedstawił także swoje stanowisko na temat zasadności notyfikacji Komisji Europejskiej projektu u.g.h. Oceniono, że regulacje zawarte w przepisach u.g.h. nie mają charakteru przepisów technicznych w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego i jako takie nie podlegały procedurze uprzedniej notyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 1 tej dyrektywy. Powołano się także na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 marca 2015r. (sygn. akt P 4/14). Wskazano, że skoro przedmiotowe przepisy poddane kontroli przez Trybunał nie zostały zakwestionowane i derogowane z systemu prawnego RP, to nie ma podstaw do kwestionowania ich bezwzględnego obowiązywania i stosowania. W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego organ uznał za dowiedzione, że strona urządzała we wskazanym lokalu gry na automatach, spełniające definicję gier na automatach w rozumieniu przepisów u.g.h.