Wyrok WSA w Kielcach z dnia 20 października 2016 r., sygn. I SA/Ke 460/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma, Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Adamczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2016 r. sprawy ze skargi P.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z [...] r. znak: [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...]nr [..] utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...]nr [..] określającą P.M., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą P.P. w M., wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r.

w kwocie 93.378,00 zł.

W motywach rozstrzygnięcia Dyrektor Izby Skarbowej w K. (dalej jako: organ, Dyrektor) wskazał, że kwestią sporną w przedmiotowej sprawie jest zasadność wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kwoty 216.593,33 zł dotyczącej wydatków na usługi remontowo-budowlane, wynikających z 9 faktur nie potwierdzających rzeczywistego wydatku na ten cel wystawionych przez firmę "F." R.f. w C.. Organ wyjaśnił że koszty uzyskania przychodów, obok przychodów, stanowią podstawowy element mający wpływ na dochód jako przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym. Pojęcie kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51 poz. 307 z późn. zm.) dalej ,,u.p.d.o.f." oparte jest na klauzuli generalnej, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f. Ponadto dodał, że podatnik ma możliwość zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem nie tylko wykazania jego związku ze źródłem przychodu, ale także pod warunkiem udowodnienia, że wydatek ten został faktycznie poniesiony, a związany z nim zakup (usługi, towaru) dokonany. Zatem aby wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, dokumentujący go dowód w postaci rachunku, faktury czy paragonu odzwierciedlać musi rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.