Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 października 2016 r., sygn. II SA/Gd 307/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Sędzia WSA Ewa Wojtynowska Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 19 października 2016 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi M. J. i J.J. na postanowienie Wojewody z dnia 21 kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie odszkodowania za grunty przejęte pod drogę 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Starosty z dnia 14 stycznia 2016 r. nr [...], 2. zasądza od Wojewody solidarnie na rzecz skarżących M. J. i J. J. i kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem niniejszej sprawy jest skarga M. J. i J. J. na postanowienie Wojewody z dnia 21 kwietnia 2016 r., odmawiające wszczęcia postępowania na mocy art. 61a § 1 k.p.a..

Z akt sprawy wynika, że zaskarżone postanowienie wydane zostało w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Pismem z dnia 8 sierpnia 2005 r. M. i J. J. wystąpili do Wojewody o "wydanie decyzji o odszkodowanie za grunt zabrany pod drogę asfaltową [...].

Wojewoda, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, w piśmie z dnia 6 kwietnia 2006 r., wyjaśnił wnioskującym, że art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. nr 133, poz. 872 ze zm.) nie ma w tym przypadku zastosowania, a w sprawie roszczenia odszkodowawczego właściwy jest sąd powszechny.

W piśmie z dnia 4 lutego 2015 r. M. J. zgłosiła Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego zarzuty "dotyczące prac geodezyjnych wykonywanych na zlecenie Gminy przez geodetę uprawnionego Z. D. oraz legalności działań Starosty, jako organu administracji geodezyjnej i kartograficznej". W odpowiedzi Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w piśmie z 14 maja 2015 r. wyjaśnił, że "źródłem nieprawidłowości jest, w jego ocenie, włączenie w 1972 r. działek nr [...] i [...] w skład działki nr [..], która stanowiła drogę publiczną, nie poparte odpowiednimi dokumentami w postaci aktu notarialnego lub decyzji administracyjnej, która legalizowałaby zmianę granic oraz powierzchni nieruchomości nabytej przez M. J. na mocy przekazania gospodarstwa rolnego".