Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 30 sierpnia 2016 r., sygn. I SA/Ol 255/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca) Sędzia WSA Przemysław Krzykowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 sierpnia 2016 r. w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zarzutów w sprawie postępowania egzekucyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

I.Sp. z o.o. w O. (dalej powoływana jako "strona", "skarżąca", "zobowiązana spółka") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej (dalej powoływany m.in. jako "DIS") z dnia "[...]" r. , utrzymujące w mocy postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]"r. w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zarzutów w sprawie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia "[...]". wystawionego przez wierzyciela - Dyrektora Izby Celnej, na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]"nakładającą na zobowiązaną spółkę karę pieniężną w wysokości 12 000zł. z tytułu urządzania gier hazardowych na automacie do gier poza kasynem gry.

Uzasadniając swoje rozstrzygniecie Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że merytoryczne przesłanki wniesienia zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne określa przepis art. 33 ustawy z dnia 17.06. 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014r., poz. 1619 ze zm.; zwanej dalej: u.p.e.a.). Procedurę rozpatrzenia zarzutów reguluje natomiast przepis art. 34 § 1 u.p.e.a. stwierdzając iż organ egzekucyjny winien w przypadku wniesienia przez zobowiązanego zarzutu z art. 33 § 1 pkt 3 u.p.e.a., tj. podniesienia okoliczności określenia egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z decyzji stanowiącej podstawę prawną jego dochodzenia oraz zarzutu z art. 33 § 1 pkt 9 u.p.e.a., tj. prowadzenia egzekucji przez niewłaściwy organ, wystąpić do wierzyciela o stanowisko w tym zakresie, przy czym wypowiedź wierzyciela ma dla organu egzekucyjnego charakter wiążący w zakresie zarzutów, o których mowa wart. 33 § 1 pkt 1-5 i 7 u.p.e.a. Ponadto, stosownie do brzmienia przepisu art. 34 § 4 u.p.e.a. organ egzekucyjny, po otrzymaniu ostatecznego postanowienia w sprawie stanowiska wierzyciela lub postanowienia o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu, wydaje postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów, a jeżeli zarzuty są uzasadnione - o umorzeniu postępowania egzekucyjnego (w przypadku uznania za zasadne zarzutów, zgłoszonych m. in. na podstawie przepisu art. 33 § 1 pkt 3 i pkt 9 u.p.e.a.).