Orzeczenie
Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 października 2015 r., sygn. I SA/Gl 431/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Sędziowie WSA Bożena Pindel, Bożena Suleja-Klimczyk (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 października 2015 r. sprawy ze skargi A S.A. w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej Kolegium lub SKO) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 267 ze zm. - dalej "Kpa") - po rozpoznaniu zażalenia A z siedzibą w W. (dalej Spółka lub zobowiązana) na postanowienie Prezydenta Miasta R. z dnia [...]r. Nr [...] - w przedmiocie stanowiska wierzyciela uznającego za bezzasadne zarzuty zgłoszone przez zobowiązanego w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej - utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia SKO wskazało, iż w piśmie z dnia 23 grudnia 2013r. Spółka zgłosiła zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego przez Naczelnika [...][...] Urzędu Skarbowego w W. w oparciu o tytuły wykonawcze o numerach [...],[...],[...] - wystawione przez Prezydenta Miasta R.
W ww. piśmie strona podniosła, że:
1) egzekucja prowadzona jest przez niewłaściwy organ egzekucyjny, którym powinien być Prezydent Miasta R., a nie Naczelnik [...][...] Urzędu Skarbowego;
2) brak jest wymagalności dochodzonego obowiązku ze względu na nienadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji pierwszoinstancyjnej z dnia [...]r. Nr [...] (postanowienie o nadaniu rygoru zostało wadliwe doręczone pełnomocnikowi Spółki ustanowionemu w postępowaniu wymiarowym, a zatem nie weszło do obrotu prawnego);
3) zachodzi niedopuszczalność egzekucji w związku z okolicznościami podniesionymi w pkt 2.